فولکسواگن بیتلِ کلاسیک که در نگاه اول خودرویی آرام و نوستالژیک به نظر میرسد، در زیر پوسته قدیمیاش نیرویی پنهان کرده که میتواند سوپراسپرتهای مدرن را به چالش بکشد. انقلاب پیشرانههای برقی، دست تیونرها را برای خلق چنین پروژههایی باز گذاشته؛ پروژههایی که عملکردی فراتر از تصور را در قالبهایی کاملاً غیرمنتظره ارائه میکنند.
یکی از جذابترین نمونهها، همین بیتل کلاسیک است که توسط Knepper Bugs & More در آلمان ساخته شده. این خودرو ابتدا در یک اوراقی در کالیفرنیا، در حال پوسیدن پیدا شد. Knepper آن را خریداری کرد، به آلمان منتقل نمود و سپس بازسازی گستردهای را آغاز کرد؛ بازسازیای که با حذف کامل قوای محرکه اصلی و جایگزینی آن با فناوری روز دنیا همراه بود.

قلبی مدرن در بدنهای کلاسیک
پیشرانهای که اکنون این بیتل را به حرکت درمیآورد، همان موتور الکتریکی نصبشده روی محور عقب تسلا مدل S است؛ با این تفاوت که برای کار در ولتاژ بالاتر بازمهندسی شده و حالا بیش از ۶۰۰ اسببخار قدرت و ۷۰۰ نیوتنمتر گشتاور تولید میکند. عددی باورنکردنی برای خودرویی که روزگاری نهایتاً حدود ۵۰ اسببخار قدرت داشت.
انتقال نیرو توسط پلوسهای پورشه 930 انجام میشود و انرژی نیز از ۱۷ ماژول باتری پورشه تایکان تأمین می شود. ترکیبی عجیب اما هوشمندانه از بهترین فناوریهای خودروهای برقی روز، در بدنهای که برای چنین توانی هرگز طراحی نشده بود.

شتابی در لیگ سوپر اسپرت ها
طبق اعلام سازنده، این بیتل الکتریکی تنها در ۲.۹ ثانیه به سرعت ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت میرسد. برای مقایسه، پورشه 911 GT3 جدید این شتاب را در ۳.۴ ثانیه ثبت میکند؛ به این معنا که بیتل کلاسیک میتواند آن را در شتابگیری اولیه پشت سر بگذارد. حتی لامبورگینی تمرراریو هیبریدی با موتور V8 توئینتوربو، تنها اندکی سریعتر و با زمان ۲.۷ ثانیه به ۱۰۰ میرسد.
برد حرکتی این خودرو در شرایط عادی حدود ۲۵۰ کیلومتر اعلام شده، اما در صورت رانندگی پرفشار، این عدد به حدود ۱۰۰ کیلومتر کاهش مییابد؛ موضوعی که احتمالاً برای مالک چنین خودرویی چندان اهمیت ندارد.

ارتقای شاسی، تعلیق و ترمز
برای مهار این حجم از قدرت، بخشهای مهمی از سیستم تعلیق و ترمز از پورشه 944 به عاریت گرفته شدهاند. همچنین قطعاتی از KW و Bilstein در این پروژه استفاده شده تا پایداری و کنترل خودرو در سطحی متناسب با عملکرد آن قرار گیرد.
ظاهر کلاسیک؛ باطن اسپرت
در بخش ظاهری، بیتل بازطراحی گستردهای را تجربه کرده و با رنگ جذاب Marathon Blue پوشانده شده است. رینگهای کلاسیک پورشه، ارتفاع کمتر از سطح زمین و یک اسپویلر کوچک فیبرکربنی، تنها نشانههای بیرونی این قدرت پنهان هستند. در غیر این صورت، هیچ چیز فریاد نمیزند که این بیتل میتواند همسطح یک لامبورگینی هوراکان شتاب بگیرد.
کابینی ساده و وفادار به اصالت
فضای داخلی همچنان ساده و وفادار به ریشههای بیتل باقی مانده است. صفحه آمپر و داشبورد اصلی حفظ شدهاند و فقط بازسازی شدهاند. صندلیها از رکارو و متعلق به BMW 2002 هستند و بهجای دستهدنده سنتی، یک نمایشگر لمسی کوچک وظیفه انتخاب حالت حرکتی را بر عهده دارد.

آزمون واقعی در جاده
برای اثبات کیفیت ساخت، سازنده این بیتل برقی را در سفری ۸ هزار کیلومتری از بلژیک، فرانسه، اسپانیا، پرتغال و لوکزامبورگ عبور داد و حتی با عبور از تنگه جبلالطارق، آن را به شمال آفریقا رساند؛ سفری که نشان میدهد این پروژه فقط یک خودروی نمایشی نیست، بلکه ماشینی قابل استفاده در دنیای واقعی است.
این بیتل خاص، نمونهای درخشان از تلفیق نوستالژی و فناوری روز است؛ خودرویی که ظاهر آرامشبخشش، هیچ تناسبی با عملکرد خیرهکنندهاش ندارد.










گزارش