میتسوبیشی دستینیتور مدل ۲۰۲۶ به عنوان یک شاسیبلند هفتنفره جدید و گزینهای اقتصادیتر در مقایسه با اوتلندر رونمایی شده است. ظاهر این خودرو، نمای روشنی از زبان طراحی نسل جدید شاسیبلند آفرودی پاجرو ارائه میدهد؛ خصوصاً با توجه به شباهتهایی که میان جلوپنجره و فرم چراغها و خطوط کلی بدنه آن با تصاویر منتشرشده از مدل ۲۰۲۶ پاجرو به چشم میخورد.
این خودرو مشخصاً برای بازار کشورهای جنوب شرق آسیا ساخته شده و بر پایه دو مدل XForce و Xpander که پیشتر در همین منطقه تولید و عرضه میشدند توسعه یافته است. با وجود تشابههای ظاهری میان دستینیتور و نسخه آینده پاژرو، تفاوتهای بارزی میان این دو محصول وجود دارد. دستینیتور در حقیقت یک کراساوور متوسط و کشیدهشده از مدل جمعوجور XForce به شمار میآید و ساختاری متفاوت با پاژروی جدید دارد که همانند گذشته قرار است بر شاسی مستقل پیکاپ Triton بنا شود و نقش جانشین برای Pajero Sport کنونی را ایفا کند.
این خودرو در کارخانهای واقع در اندونزی ساخته میشود و علاوه بر بازار جنوب شرق آسیا، قرار است در مناطق دیگری چون آسیای جنوبی، آمریکای لاتین، خاورمیانه و قاره آفریقا نیز عرضه شود. با این حال، درست مانند XForce، به علت سختگیریهای موجود در استانداردهای ایمنی و آلایندگی استرالیا، برنامهای برای عرضه آن در این کشور وجود ندارد. یکی از سخنگویان رسمی میتسوبیشی موتورز در استرالیا تأکید کرده است که دستینیتور ویژه بازارهای جنوب شرقی آسیا طراحی شده و برنامه فعلی شرکت، تمرکز بر معرفی مدل ۲۰۲۵ اوتلندر با موتور بنزینی و نسخه جدید پلاگین هیبرید (PHEV) و همچنین مدل تازه ASX است.
در حالی که XForce و Xpander از موتور تنفس طبیعی ۱.۵ لیتری چهار سیلندر استفاده میکنند، دستینیتور صرفاً با موتور توربوشارژ ۱.۵ لیتری غیر هیبرید با توان ۱۲۰ کیلووات و گشتاور ۲۵۰ نیوتنمتر همچون مدل اکلیپس کراس عرضه میشود و سیستم انتقال قدرت آن نیز به صورت اتوماتیک و از نوع CVT است. این ویژگیها باعث میشود رانندگی با دستینیتور حس قدرت و پویایی بیشتری در مقایسه با مدلهای پایه برای راننده و سرنشینان فراهم کند.
دلیل انتخاب نام Destinator که به نوعی بر ماهیت ماجراجویانه این خودرو دلالت دارد، از امید شرکت میتسوبیشی به تقویت روحیه ماجراجویی و جستوجوی مقاصد تازه در بین خانوادهها حکایت دارد. اساس این رویکرد، مدل مفهومی DST بود که پیشتر در ماه اکتبر ۲۰۲۴ به نمایش درآمده بود.
فضای داخلی این شاسیبلند، برای هفت نفر طراحی و مجهز به یک صفحه نمایش لمسی ۱۲.۳ اینچی برای سیستم اطلاعات و سرگرمی، پشت آمپر دیجیتال ۸ اینچی، سیستم صوتی یاماها با هشت بلندگو تحت عنوان "Dynamic Sound Premium" و نورپردازی محیطی با انتخاب ۶۴ رنگ مختلف شده است. همچنین در کابین دستینیتور، پورتهای شارژ USB-C و ردیف دوم صندلیها با امکان تقسیم ۴۰:۲۰:۴۰ برای افزایش کارایی کابین و راحتی تعبیه شده است.
میتسوبیشی دستینیتور با طول ۴۶۸۰ میلیمتر، عرض ۱۸۴۰ میلیمتر، ارتفاع ۱۷۸۰ میلیمتر و فاصله محوری ۲۸۱۵ میلیمتر، نسبت به اوتلندر، ۴۰ میلیمتر کوتاهتر، ۲۲ میلیمتر باریکتر و ۳۵ میلیمتر بلندتر است، اما فاصله محوری آن ۱۰۹ میلیمتر بیشتر است. در حالی که اوتلندر نیز با چیدمان هفت صندلی در بازار استرالیا عرضه میشود، میتسوبیشی برای آن عنوان "۵ + ۲" را به کار میبرد تا تأکید کند صندلیهای ردیف سوم بیشتر برای استفاده گاهبهگاه و مخصوص کودکان در نظر گرفته شدهاند.
بر اساس تصاویر منتشرشده از نمونههای اولیه نسل جدید پاژرو، به نظر میرسد این خودرو چراغهای جلوی T-شکل مشابه دستینیتور خواهد داشت و طراحی عقب خودرو، فرم پنجرههای جانبی و گلگیرهای چهارگوش آن نیز با دستینیتور شباهت دارد. البته این شباهتها تنها در ظاهر است و این دو محصول از نظر فنی و ساختاری کاملاً مستقل از یکدیگر هستند.
گزارش