به نظر می‌رسد تغییر و تمایل به خودروهای الکتریکی آن طوری که برخی خودروسازان پیش‌بینی کرده بودند، پیش نمی‌رود. چندین خودروساز بزرگ آمریکایی و اروپایی اهداف بزرگ خود برای تبدیل شدن به برندهای تمام‌الکتریکی را به تاخیر انداخته‌اند. همین سال گذشته، فولکس‌واگن تخمین زده بود که خودروهای الکتریکی تا پایان این دهه، تا ۸۰ درصد از فروش سالانه خودروها در اروپا را به خود اختصاص خواهند داد. استقبال سرد و نه چندان چشمگیر از مجموعه مدل‌های ID، فولکس‌واگن را مجبور به بازنگری در استراتژی خود کرده است.

فولکس‌واگن از بودجه ۱۸۰ میلیارد یورویی (۱۹۶ میلیارد دلار) که در سال ۲۰۲۳ برای نسل بعدی خودروهای الکتریکی اختصاص داده شده بود، اکنون یک‌سوم آن را برای ادامه توسعه پیشرانه‌های احتراقی اختصاص خواهد داد. این خبر توسط آرنو آنتلیتز، مدیر مالی و مدیر عملیاتی گروه فولکس‌واگن تایید شد. این شرکت قصد دارد حدود ۶۰ میلیارد یورو (۶۵ میلیارد دلار) برای «رقابتی نگه‌داشتن خودروهای احتراقی» خود صرف کند.

این مدیر ارشد مالی و عملیاتی در رویدادی که توسط رویترز در مونیخ برگزار شد، اضافه کرد که «آینده الکتریکی است، اما گذشته هنوز تمام نشده است. {از گذشته} به اندازه یک سوم باقی مانده و فعلا هم این عدد تغییری نخواهد کرد.»

استراتژی جدید فولکس‌واگن، تغییر بزرگ و تکان‌دهنده‌ای از برنامه قبلی اعلام‌ شده در اواخر سال ۲۰۳۳ محسوب می‌شود. طبق آن برنامه،‌ قرار بود که برند تا سال ۲۰۳۳ به توسعه و فروش کاملا انحصاری خودروهای الکتریکی در اروپا بپردازد.

توماس شیفر، رییس فولکس‌واگن در سال گذشته و زمانی که در حال صحبت درباره سوخت‌های الکتریکی بود، از پیشرانه‌های احتراقی به عنوان «یک فناوری قدیمی» یاد کرد. او بحث‌های مربوط به سوخت‌های مصنوعی را نوعی «سر و صدای غیرضروری» می‌دانست. این در حالی است که برند همکار گروه فولکس‌واگن یعنی پورشه، در حال تولید سوخت مصنوعی در یک کارخانه در شیلی است.

دیگر برندهای برتر از امپراتوری فولکس‌واگن نیز به دقت به چگونگی تکامل سوخت‌های پایدار نگاه می‌کنند. بوگاتی حتی به طراحی ایستگاه‌های سوخت‌گیری که می‌تواند در خانه مالک نصب شود و با سوخت مصنوعی پر شود، فکر می‌کند. لامبورگینی معتقد است که پیشرانه احتراقی می‌تواند با استفاده از سوخت‌هایی غیر از سوخت‌های فسیلی نجات یابد. بنتلی نیز در حال بررسی سوخت‌های تقریبا عاری از کربن است.

بنتلی نیز هدف خود برای تبدیل شدن به یک خودروساز تمام‌الکتریکی تا سال ۲۰۳۰ را سه سال به تأخیر انداخته است. به‌طور مشابه، فورد هم دیگر معتقد نیست که می‌تواند تا سال ۲۰۳۰ به‌طور کامل به یک برند تمام الکتریکی در اروپا تبدیل شود. آستون مارتین نیز اخیرا مسیر خود را تغییر داده و همچنان تا دهه آینده به تولید خودروهای با پیشرانه احتراقی ادامه خواهد داد.

واضح است که خودروسازان بیشتری در حال ارزیابی مجدد استراتژی‌های الکتریکی خود هستند زیرا عمده مشتریان برندهای خودروساز اروپایی و آمریکایی از طرفی هم نگرانی‌های عمده و عمیقی درباره خودروهای الکتریکی و میزان قدرت واقعی و مسافت قابل پیمایش آن‌ها دارند و هم مجموع رویدادها و اخبار اخیر نشان می‌دهد که آن‌ها هنوز آماده کنار گذاشتن کامل پیشرانه‌های احتراقی نیستند.

خودروسازان در وضعیت پیچیده‌ای قرار دارند، زیرا مقررات و استانداردهای مربوط به انتشار آلاینده‌ها روز به روز سخت‌تر می‌شود و آن‌ها به سرمایه‌گذاری‌های عظیم و هنگفت برای پاکیزه‌تر کردن پیشرانه‌های بنزینی نیاز دارند. در عین حال، هجوم خودروهای الکتریکی جذاب، قدرتمند و به مراتب ارزان‌تر چینی نیز باعث نگرانی بیشتر برندهای اروپایی شده است.