در عصر اس‌یووی‌ها هاچبک‌های جمع‌وجور کار آسانی در پیش ندارند، با این حال هرکدام از این کوچولوهای جذاب حرف‌های زیادی برای گفتن دارند. هیوندای i30 به مصاف اشکودا اسکالا و تویوتا کرولا رفته تا نبردی جذاب بین سه هاچبک حاضر در بازار آلمان شکل بگیرد.
هیوندای i30 که به تازگی نسل جدید آن وارد بازار شده در کنار اسکودا اسکالا و تویوتا کرولا مثلثی از هاچبک‌های جمع‌وجور با پیشرانه‌های بنزینی ۱۴۰ تا ۱۵۰ اسب بخاری و قیمت پایه نزدیک به ۳۰ هزار دلار را تشکیل می‌دهند که با فرم بدنه پنج‌‌در نه تنها نیازهای یک خانواده کوچک را برآورده می‌کنند که برای رانندگی در شهر نیز گزینه‌ای مناسب‌اند.
هیوندای جادارترین عضو گروه
با اینکه هر سه خودرو از لحاظ طول فقط چند سانتی‌متر و از لحاظ عرض چند میلی‌متر با یکدیگر اختلاف دارند، اما تفاوت‌ها در زمینه فضا واضح است. وقتی روی صندلی جلوی هیوندای می‌نشینیم بیشترین فضا بین سه خودرو را احساس می‌کنیم و از آزادی عمل‌مان در تمام جهات لذت می‌بریم. این اتفاق کمی غافلگیرکننده است چرا که اشکودا نتوانسته ارتفاع بلندترش (حدود ۲ سانتی‌متر) را به فضای سر بیشتر تبدیل کند و با عدد ۵۴ سانتی‌متر یک سانتی‌متر از i30 در زمینه ارتفاع صندلی عقب است.
صندلی‌های هیچ‌کدام از این سه خودرو را دوست نداشتیم. به علاوه که از لحاظ ابعاد، طراحی و راحتی هم چنگی به دل نمی‌زنند. در میان این سه خودرو باز به نسبت اسکالا را ترجیح می‌دهیم، هرچند که فضای سر کافی برای راننده‌های بلند قد ندارد.
ردیف دوم کرولا تنگ است
آن‌هایی که روی صندلی ردیف عقب کرولا می‌نشینند کمتر احساس رضایت دارند. با اینکه برای سه سرنشین لاغر فضای نشستن وجود دارد، اما این سه سرنشین نباید چندان بلند قد باشند چرا که سر و زانوی آن‌ها فشرده می‌شود و نسبت به اسکالا و i30 هم فضای کمتری در اختیارشان هست.
تویوتا کرولا از لحاظ فضای بار هم با فقط ۱۰۵۱ لیتر (نسبت به ۱۳۰۱ لیتر i30 و ۱۴۱۰ لیتر اسکالا) عقب است و بیشتر به خودروهای کلاس کوچک‌تر شباهت دارد و توانایی حمل فقط ۷۵۰ کیلوگرم (در قیاس با ۱۲۱۰ و ۱۲۵۰ کیلوگرم i30 و اسکالا) هم نقطه ضعف دیگری است. از لحاظ قابلیت تغییر فضای عقب برای حمل بار و انعطاف‌پذیری هم هیچ‌کدام از سه خودرو جز امکان تا شدن صندلی‌ها حرف دیگری برای گفتن ندارند.
هر سه خودرو از الگوی یک صفحه نمایش بزرگ و دکمه‌های اضافی در اطرافش پیروی می‌کنند. مانیتور مرکزی به شکل لذت‌بخشی برای کار کردن راحت است اما بعضی از دکمه‌های کنترلی‌اش زیادی پایین‌اند (دکمه‌های کنترل تهویه در هیوندای و اشکودا) یا بد جاسازی شده‌اند (دکمه‌های سمت چپ فرمان و تعداد زیاد این دکمه‌ها روی فرمان هیوندای و تویوتا). نشانگرهای دیجیتالی i30 اما به شکلی تر و تمیز و مرتب با حس آنالوگ طراحی شده‌اند که لذت‌بخش است.
محدودیت‌های کنترل صوتی در اسکالا
بهترین کنترل صوتی برای تویوتا است. شما با اطمینان می‌توانید با گفتن «هی، تویوتا» مقصدتان را به سیستم ناوبری بگویید یا دمای کابین را تنظیم کنید. هرچند که این قابلیت بیشتر برای فعال‌کردن گرم‌کن صندلی به کار می‌آمد تا باز کردن پنجره. در اشکودا فقط سیستم ناوبری و سیستم پخش صوت قابلیت جواب دادن به فرمان‌های کلامی‌تان را دارد، اما در عوض خیلی روان کار می‌کند. در هیوندای می‌توان سیستم ناوبری، تهویه مطبوع، پخش صوت و گرم‌کن صندلی را هم به شکل شفاهی کنترل کرد، اما این سیستم به صداهای مزاحم حساس است و راننده برای کار کردن با آن باید خیلی به اعصابش مسلط باشد. اگر قصد استفاده از کابل برای اپل کارپلی یا اندروید اتو را هم دارید باید خونسردی‌تان را حفظ کنید. اشکودا هر دو قابلیت را به شکل وایرلس در رده‌ي تجهیزاتی Selection و بالاتر از آن دارد. در این زمینه تویوتا رویکرد متفاوتی دارد و فقط به کاربران آیفون اجازه می‌دهد تا بتوانند به شکل وایرلس متصل شوند، درحالیکه کاربران اندروید مجبور به استفاده از کابل هستند.
کورولا با توانایی‌های حرکتی بالا
با اینکه اعداد و ارقام هر سه خودرو بسیار نزدیک به هم است، اما این سه خودروی کامپکت به شکلی کاملا متفاوت رانده می‌شوند. i30 که یک هیبریدی ملایم است حالا باید با ۱۴۰ اسب بخار (به جای ۱۶۰ اسب بخار قبلی) بسازد و در عین حال که سواری راحتی دارد، خواب‌آور هم نیست. شتاب صفر تا صد کیلومتر ۹.۴ ثانیه‌ای i30 و توانایی رسیدن به حداکثر سرعت ۲۰۰ کیلومتر بر ساعت با گیربکس هفت سرعته دوکلاچه زیادی طولانی است. در دور موتورهای بالا i30 کمی تنبل و پرسروصدا می‌شود و با مصرف ۶.۸ لیتر بنزین در هر صد کیلومتر به طور میانگین، هیوندای تشنه‌ترین عضو گروه نیز هست.
کورولا هم ۱۴۰ اسب بخاری است اما به شکل چشمگیری شادابی و روح کمتری دارد. یک خودروی تمام هیبریدی با گیربکس CVT (که همیشه کمی زیادی دور می‌گیرد) که وقتی نوبت حرکت می‌رسد کمی محتاط است. در عمل ۳۲.۹ ثانیه زمان لازم است تا کرولا به سعرت ۱۶۰ کیلومتر بر ساعت برسد و در نهایت هم فقط از پس ۱۸۰ کیلومتر بر ساعت برمی‌آید. هرکس که دنبال عجله و سرعت گرفتن با این خودروی ژاپنی باشد به سختی با آن احساس خوشحالی می‌کند، اما هرکس که طبیعت باوقارش را بپذیرد کاملا راحت و فراتر از آن، به‌صرفه می‌راندش. مصرف ۵.۴ لیتر به طور میانگین در هر صد کیلومتر بهترین رکورد این رقابت است و حرف‌های زیادی برای گفتن دارد.
با ۱۵۰ اسب بخار قدرت اسکالا قوی‌ترین عضو گروه است و شتاب صفر تا صد ۸.۱ ثانیه‌ای و حداکثر سرعت چشمگیر ۲۲۰ کیلومتر بر ساعتی‌اش به یک خودروی پویا و توانمند از لحاظ حرکتی تبدیلش کرده. گیربکس دو کلاچه همراه و فرمان بالانس هم با این شرایطش کاملا جفت‌وجور است. سیستم تعلیق اسپرت SCC هم وقتی در حالت اسپرت قرار می‌گیرد خیلی خوب کار می‌کند و حس محکم و پویایی را انتقال می‌دهد، اما در حالت نرمال اکسل جلو کاملا نرم و ناپایدار احساس می‌شود.
هم تویوتا و هم هیوندای از لحاظ راحتی سواری کاملا از اسکالا عقب هستند. اساسا هردو خودرو تنظیمات خوبی دارند اما کرولا موقع افتادن در چاله‌ها بدجور صدا می‌دهد. درحالیکه i30 هم روی آسفالت‌های وصله‌دار و زمین مواج بی‌قرار است و مدام در حال وول خوردن.
پای صندوق i30 برنده است!
اگر از لحاظ قیمت هر سه خودرو را مقایسه کنیم می‌بینیم که با داشتن گیربکس اتوماتیک به عنوان امکانات استاندارد و بقیه آپشن‌ها، هر سه خودرو قیمتی بیش از ۳۰ هزار یورو پیدا می‌کنند، اما خب هنوز پایین‌تر از محدوده‌ي ۴۰ هزار هستند. هیوندای با قیمت ۳۲۵۹۰ یورو در کف قیمت قرار دارد و یک گارانتی ۵ ساله خوب هم روی آن هست. فقط کرولا که قیمت ۳۵۹۹۰ یورویی دارد گارانتی طولانی‌تری را ارائه می‌کند که در صورت نگهداری در شرایط عادی می‌تواند تا ۱۵ سال ادامه پیدا کند.
اسکالا با قیمت ۳۷۲۰۰ یورو گران‌ترین عضو این رقابت است و فقط ۲ سال وارانتی دارد. روی کاغذ به نظر می‌رسد که اسکالا شانسی برای بردن این بخش از رقابت ندارد اما دقیقا نقطه قوت این خودروی جمهوری چک قرار داشتن در کلاس بیمه‌ای ارزان‌تر و دو سال آسودگی خیال از پرداخت هر نوع هزینه نگهداری است که میخ برنده شدنش را محکم می‌کند.
برنده نهایی
بله هیچ‌کدام از این سه هاچبک جمع‌وجور توانایی‌های حرکتی فوق‌العاده‌ای را ارائه نمی‌کنند اما هرکدام نقاط قوت و ویژگی‌های مخصوص خودشان را دارند. i30 بزرگ و از لحاظ قیمت مناسب‌ترین است، کرولا اقتصادی و بی‌نهایت آرام است و اسکالا هم راحت است و هم راه‌دست آدم برای استفاده‌های مختلف. در نهایت این خودروی اهل جمهوری چک است که بیشترین امتیازها را جمع‌آوری می‌کند و برنده این رقابت می‌شود، اما نباید فراموش کرد که کره و ژاپن هم در نزدیکی و پشت سرش قرار دارند.
گزارش