اگر قسمت‌های قبلی این مجموعه را خوانده باشید، احتمالا تا الان متوجه شده‌اید که برای جمع‌آوری مطالب آن سراغ مدل‌هایی مفهومی رفته‌ایم که بیش از هر چیز، ظاهر و طراحی عجیب و غریب و البته خاصی دارند. مرسدس بایونیک ۲۰۰۵ نیز همان‌طور که از تصاویر می‌بینید، یکی از عجیب‌ترین کانسپت‌ها با طراحی منحصر به‌فرد محسوب می‌شود که در سال ۲۰۰۵ در سمپزیم نوآوری و خلاقیت دایملرکرایسلر در واشنگتن معرفی شد.

         بخوانید -> ژیان آمریکایی با بدنه ۹۵ کیلویی

               
در دورانی که به عنوان یکی از حساس‌ترین و بحران‌زده‌ترین زمان‌های دایملرکرایسلر محسوب می‌شود، مرسدس تصمیم گرفت که خودرویی الهام‌گرفته از طبیعت طراحی کند. به طور خاص، آن‌ها سراغ یک گونه خاص از جعبه‌ماهی (boxfish) رفتند که در اقیانوس هند و اقیانوس آرام پیدا می‌شود. همانند منبع الهام خود، این مدل مفهومی نیز ظاهر حقیقتا ناآشنا و عجیبی دارد اما در عین حال، از آیرودینامیک خیره‌کننده‌ای بهره می‌برد که ضریب درگ آن به فقط 0.19 می‌رسد.

به غیر از ظاهر الهام‌گرفته از یک ماهی و اتاقکی با طراحی مینی‌مالیست که یک سقف پانورامیک و دوربین‌های متعدد (به جای آینه‌های رایج سنتی) دارد، مرسدس بایونیک به خاطر مصرف سوخت بسیار بهینه خود نیز معروف شد. این مدل مفهومی به یک پیشرانه ۲ لیتری توربودیزل مجهز بود که از فناوری SCR بهره می‌برد و نتیجه این نوآوری رساندن مصرف سوخت خودرو به فقط ۴.۳ لیتر در هر ۱۰۰ کیلومتر بود. این فناوری منجر به کاهش ۸۰ درصدی تولید مواد آلاینده (نیتروژن اکسید) نیز می‌شد. در اطلاعیه رسمی مرسدس نیز گفته شده بود که در صورت راندن در سرعت ثابت ۹۰ کیلومتر در ساعت، مصرف سوخت متوسط حتی بهینه‌تر هم می‌شود و به عدد تحسین‌برانگیز ۲.۸ لیتر در هر ۱۰۰ کیلومتر می‌رسد.

مرسدس بایونیک ۲۰۰۵ کاملا در شرایط عملیاتی قرار داشت و می‌توانست تا چهار سرنشین را در خود جای دهد. مرسدس در بخش دیگری از اطلاعیه خود گفته بود که در ساخت خودرو از «متخصصین زیست‌شناسی» کمک گرفته تا بتواند «اصول رشد موجود در طبیعت را در صنعت خودروسازی و بخش مهندسی آن» پیاده و شبیه‌سازی کند.