رویای خرید خودروهای شاسی بلند فرصتی طلایی را در اختیار خودروسازان قرار داد تا کراس‌اوور‌ها را با ویژگی‌های بیرون‌ جاده‌ای ضعیف‌تر روانه بازار کنند، اما عطش خرید این دست خودروها به اندازه‌ای تند بود که خودروسازان را به فکر واداشت که با استفاده از چند فلاپ پلاستیکی و باربند هاچ‌بک‌های خود را با پسوند کراس روانه بازار کنند. دانگ‌فنگ نیز با استفاده از همین ترفند، بدون این که برند خود را در ابتدای ورود به ایران معرفی کند (تنها با عبارت تبلیغاتی: خودروی H30 کراس با موتور TU5)، توانست بیش از ده‌ هزار خودرو در یک روز پیش‌فروش کند. خودرویی که کم‌تر‌کسی پیش از خرید آن را دیده بود، اما با وجود ناشناخته بودنش برای ایرانی‌ها، رکوردی دلنشین را برای دانگ‌فنگی‌ها به یادگار گذاشت. این، جادویی بود که برای پلاستیک‌های زمخت و نه چندان زیبا برای جایگاه دانگ‌فنگ در ایران انجام دادند.

 طراحی و فضای داخلی
دانگ‌‌فنگ H30کراس نخستین بار در نمایشگاه پکن سال 2010 به نمایش گذاشته شد و از سال 2011 وارد بازار شد. با این حال پس از فیس‌لیفت سال 2013، تولید H30 متوقف، و نسخه کراس در بازار جای آن را گرفت. دانگ فنگ، H30 کراس را به عنوان نسخه‌ای اسپرت از مدل‌های H30 و S30 به بازار معرفی کرد. با توجه به اشتراک پلت‌فرم دانگ‌فنگ H30 کراس با پژو 307، به نوعی می‌توان آن را سرانجام پروژه‌ای دانست که ایران‌خودرو در ابتدای دهه 80 قصد انجام آن را داشت.

دانگ‌فنگ H30 کراس از نظر ظاهری خودرویی نه چندان هیجان انگیز است که تلاش کرده به اجداد خود شبیه باشد. این ویژگی در طراحی چراغ‌های عقب به اوج خود می‌رسد که از نسل نخست سیتروئن C4 الگو برداری شده است. دانگ‌فنگ H30 کراس در واقع نسخه‌ای به روزتر از هاچ‌بک H30 است که با گشاده دستی در استفاده از قطعه‌های پلاستیکی دور تا دور خود و باربند‌های سقفی سعی دارد با سلیقه بازار هم سو باشد. البته اندازه بسیار بزرگ قطعه‌های پلاستیکی که قد آن‌ها به سادگی از 10 سانتی‌متر عبور می‌کند، بیش از این که به جذابیت و قابلیت‌های فنی آن بیافزاید، به پوششی برای هاچ بک بودن آن تبدیل شده و آن را به خودرویی مناسب برای راننده‌های تازه‌کار تبدیل می‌کند.

هر چند میزان قابل‌توجه‌ای از طول خودرو را دماغه آن شکل می‌دهد، اما درون کابین به لطف استفاده از داشبوردی با عمق کم، فضا به اندازه کافی برای دو ردیف سرنشین و بار وجود دارد. البته این سبک از طراحی نمای داخلی، با پایان قرن بیستم به انتهای عمر خود رسید و کم‌تر خودروی قرن بیست‌و یکمی را می‌توان دید که با این سبک طراحی همراه باشد. عمق کم داشبورد فضای برای قرار دادن اشیا را به کم‌ترین میزان خود رسانده است. محفظه داشبورد بسیار کوچک است و به سختی می‌توانید فضایی برای قرار دادن تلفن همراه خود پیدا کنید. مواد مورد استفاده برای ساخت داشبورد ایده‌آل نیست، اما قالب‌گیری قطعه‌های این قسمت به خوبی انجام شده و ضعف مونتاژی چشم‌گیری دیده نمی‌شود.

استفاده از تزیینات کربنی روی داشبورد و پوشش چرمی فرمان به همراه تزییات پیانویی احساس به نسبت خوبی را در کابین دانگ‌فنگ H30 کراس ایجاد می‌کند. این‌ها بیش از این که چهره‌ای لوکس در کابین دانگ‌فنگ H30 کراس ایجاد کند، فضای آن را به خودرویی اسپرت تبدیل کرده که البته چندانی با ویژگی‌های فنی آن همخوانی ندارد. در همین راستا دانگ فنگ برای پوشش صندلی‌های این خودرو به جای استفاده از چرم‌ مصنوعی که این روزها استفاده از آن در خودروهای ارزان بسیار رایج شده، از پارچه‌های سه بعدی استفاده کرده است. گردش هوای کافی بین دو لایه این نوع از پارچه‌ها و قابلیت برگشت پذیری فوق‌العاده از مهم‌ترین ویژگی‌های این نوع پارچه است که آن را برای استفاده در روکش صندلی خودرو و تجهیزات ورزشی مناسب می‌کند.

‌‌فضای داخلی برای سرنشین‌هایی با قد متوسط در هر دو ردیف مناسب است و از این نظر نسبت به پژو 206 برتری کامل دارد. فضای بار نیز در حالت معمول 417 لیتر ظرفیت دارد که در مقایسه با دیگر هاچ‌بک ایران خودرو، پژو 206 با 245 لیتر گنجایش، فضایی قابل توجه است که در صورت خواباندن صندلی‌های ردیف دوم به 1137 لیتر افزایش می‌یابد.

تجربه رانندگی
چیزی که باعث شد بسیاری از مشتری‌های دانگ‌فنگ H30 کراس پیش از این که این خودرو را دیده باشند برای خرید آن اقدام کنند، استفاده از پیشرانه معروف TU5 برای آن است. این پیشرانه مدت زیادی است که در محصولات ایران‌خودرو استفاده می‌شود و مکانیک‌های بسیاری با چگونگی تعمیر و نگهداری آن آشنایی دارند. یک پیشرانه 1.6 لیتری که توان تولید 105 اسب بخار قدرت را دارد و بیشینه گشتاور آن به 140 نیوتن‌متر می‌رسد. ترکیب این پیشرانه با جعبه‌دنده استپ‌گیت 4 سرعته ساخت آیزین ژاپن این نوید را می‌دهد که با ترکیبی خوب رو‌به‌رو خواهید بود، اما پس از سواری گرفتن از H30 کراس به سرعت نظرتان درباره آن تغییر خواهد کرد.

شروع حرکت کند H30 کراس همان ابتدای کار ما را نا امید کرد. خلاف آن چه دانگ‌فنگ به عنوان هدف اصلی تولید و عرضه این خودرو مطرح کرده، به هیچ عنوان نباید انتظار خودرویی با ویژگی‌های فنی قابل توجه از آن داشته باشید. دانگ‌فنگ H30 کراس نه تنها شروع حرکت کندی دارد، بلکه در شتاب ثانویه نیز به هیچ عنوان خوب عمل نمی‌کند و به زمان زیادی نیاز دارید تا سرعت آن را از 80 به 100 کیلومتر بر ساعت برسانید. شاید بتوان دلیل اصلی این کندی را اختلاف وزن نزدیک به 100 و 150 کیلوگرمی با 206 سدان V9 و 206 تیپ6 دانست. در واقع این وزن 1254 کیلوگرمی H30 کراس است که آن را به خودرویی نه چندان سریع تبدیل کرده است. حتی با قرار دادن جعبه دنده در حالت‌های اسپرت (S) نیز نمی‌توان چندان به بهبود وضعیت شتاب‌گیری این خودرو امیدوار بود. در حالت اسپرت تنها تعویض دنده‌ها در دور موتور بالاتری انجام می‌شود.

لرزش خودرو در سرعت‌های بیش از 100 کیلومتر بر ساعت توجه ما را به خود جلب می‌کند که این موضوع می‌تواند ناشی از بالانس نبودن چرخ‌ها باشد، این در حالی است که کم‌تر از یک ماه از زمان تحویل خودروی مورد آزمایش گذشته بود و کارکردی کم‌تر از 5000 کیلومتر داشت. با این حال، تنها خودروی مورد آزمایش از این مساله رنج نمی‌برد و این لرزش به همراه ضعف در پلوس‌ها و خاموش‌ شدن‌های ناخواسته از ایرادهای شایعی است که در این خودرو به چشم می‌آید.

در مقابل H30 کراس سواری نرمی ارائه می‌دهد، فرمان پذیری قابل قبولی دارد و دید مناسبی به اطراف ارائه می‌دهد، اما باید به این نکته نیز اشاره کرد که در ترمز‌گیری‌های ناگهانی چندان مطمئن عمل نمی‌کند.

امکانات
تنها بخشی که می‌توان گفت دانگ‌فنگ بسیار خوب عمل کرده، تعبیه امکانات ایمنی و رفاهی آن است که برای این اتومبیل یک مزیت رقابتی ایجاد کرده است. وجود سانروف برقی، چهار کیسه هوا (راننده، سرنشین جلو و کناری)، سیستم تهویه مطبوع اتوماتیک، نمایشگر 6.5 اینچی به همراه دوربین دنده عقب و رهیاب ماهواره‌ای، امکان کنترل سیستم صوتی از روی فرمان، چهار بلندگو و دو تیوتر، کامپیوتر سفری در مرکز کنسول، رینگ‌های آلیاژی 16 اینچی، چهار سنسور پارک عقب، صندلی قابل تنظیم راننده در 6 جهت و ‌آینه‌های کناری برقی به همراه گرمکن و راهنمای جذبی، مهم‌ترین امکاناتی است که برای این اتومبیل در نظر گرفته شده است.

وضعیت در بازار
جادوی پلاستیک‌های سیاه، سودای داشتن یک اتومبیل اتوماتیک و پر امکانات یا دغدغه تبدیل پول به کالای سرمایه‌ای، هر چه هست حال دانگ فنگ در بازار ایران خوب است. خودروسازی ناشناخته در بازار ایران که به لطف شراکت‌اش با ایران‌خودرو، کم‌تر از دیگر هموطنان‌اش نیاز به تغییر را در محصولات خود احساس می‌کند و با وجود تعداد بالای رقبا، همچنان می‌تواند در کسری از روز چند هزار دستگاه پیش فروش داشته باشد، هرچند که ایرادهای عجیب و غریب آن همچنان پابرجا است.