از زمان توقف تولید آخرین نسل میتسوبیشی لنسر اوولوشن در سال ۲۰۱۶، صنعت خودروسازی دگرگونی‌های چشمگیری را تجربه کرده است. در این میان، شرکت میتسوبیشی مسیر تازه‌ای در پیش گرفته و تمرکز خود را بر فعالیت‌هایی با بازده مالی بیشتر قرار داده است. این برند ژاپنی همچنین در سال‌های اخیر چند مدل از محصولات رنو را با نشان خود در بازار اروپا عرضه کرده و عملاً از تولید خودروهای اسپرت فاصله گرفته است.
با وجود این تغییر جهت، علاقه‌مندان به مدل افسانه‌ای و رالی‌محور لنسر اوولوشن هنوز امید خود را برای بازگشت آن از دست نداده‌اند. در میان طرفداران و گروه‌های مرتبط با برند میتسوبیشی، نام Evo همچنان زنده است و نمادی از گذشته پرفروغ این شرکت در عرصه خودروهای عملکردی به شمار می‌رود، نشانه‌ای از اینکه ژن اسپرت و مسابقه‌ای میتسوبیشی کاملاً محو نشده است.
در نمایشگاه تحرک ژاپن (Japan Mobility Show) که اخیراً برگزار شد، میتسوبیشی از چند محصول جدید پرده‌برداری کرد؛ از جمله شاسی‌بلند مفهومی الونس (Elevance) با سه ردیف صندلی، نسخه بازطراحی‌شده دلیکا D:5 و نسل جدید خودروی شهری کوچک دلیکا مینی. با این حال، هیچ محصولی با تمرکز بر عملکرد یا ویژگی‌های اسپرت در میان آن‌ها دیده نشد.
در همین مورد، کاورو ساوازه (Kaoru Sawase)، یکی از مهندسان ارشد میتسوبیشی، در گفت‌وگویی با رسانه استرالیایی Drive اشاره کرد که میراث لنسر اوولوشن هنوز کاملاً خاموش نشده است. او در این مصاحبه گفت: «ما رؤیایی برای بازگشت لنسر اوولوشن داریم، و این رؤیای شخصی من نیز هست.» ساوازه درباره امکان ساخت نسل جدیدی از این خودرو افزود: «فناوری‌ها و گزینه‌های متنوعی در اختیار داریم که می‌توانند به تحقق این ایده کمک کنند.»
اظهارات ساوازه به‌وضوح به فناوری‌های پلاگین هیبریدی اشاره دارد که میتسوبیشی در حال گسترش آن‌هاست و احتمالاً در ترکیب با سامانه کنترل چهارچرخ Super-All Wheel Control (S-AWC) مورد استفاده قرار خواهد گرفت؛ سیستمی که خود او در توسعه‌اش نقش داشته است. وی همچنین یادآور شد که هر احتمالی برای تولید نسل جدید Evo باید در چارچوب حرکت شرکت به‌سوی برقی‌سازی و فناوری‌های نوین پیشران صورت گیرد و تأکید کرد: «کاملاً می‌دانم که سیستم‌های برقی چه نقشی در پویایی و عملکرد خودرو دارند.»
در حال حاضر، سیستم پلاگین هیبرید میتسوبیشی در مدل اوتلندر PHEV شامل دو موتور برقی و یک پیشرانه بنزینی است که مجموعاً ۳۰۲ اسب بخار قدرت تولید می‌کند. خودروی مفهومی الونس نیز بر پایه همین ساختار توسعه یافته، اما با رویکردی جدید که از چهار موتور برقی و یک موتور سازگار با سوخت‌های کربن‌خنثی بهره می‌برد. از دید فنی، میتسوبیشی به‌راحتی می‌تواند این ساختار را تقویت کرده و از آن به‌عنوان پایه‌ای برای ساخت نسل جدید لنسر اوولوشن با عملکرد بالاتر استفاده کند.
با این وجود، چالش اصلی در مسیر بازگشت Evo، توجیه اقتصادی سرمایه‌گذاری برای ساخت یک مدل کاملاً جدید بدون مشارکت مستقیم شرکای صنعتی یعنی رنو و نیسان است. این موضوع زمانی پیچیده‌تر می‌شود که بدانیم تولید مدل استاندارد سدان لنسر، یعنی پلتفرم اولیه Evo، سال‌ها پیش متوقف شده است.
از سوی دیگر، برند پرفورمنس محور Ralliart که به عنوان شاخه اسپرت میتسوبیشی شناخته می‌شود، مدتی است احیا شده اما تا امروز تنها در حد بسته‌های تزئینی و ظاهری باقی مانده است. با این حال، ساوازه در گفت‌وگوی خود به وجود برنامه‌های گسترده‌تر اشاره کرد و گفت: «بررسی‌های جامع برای آینده برند Ralliart انجام شده است، اما هنوز زمان ارائه جزئیات و تصمیم قطعی فرا نرسیده است.»
در همین حال، میراث لنسر اوولوشن همچنان توسط هنرمندان و طراحان مستقل زنده نگه داشته می‌شود. از جمله می‌توان به گروه طراحی Hycade اشاره کرد که با خلق طرح دیجیتالی از یک سدان اسپرت مدرن، تصویری واقع‌گرایانه از آنچه هواداران می‌خواهند در آینده خیابان‌ها ببینند، به نمایش گذاشته است؛ تصویری از خودرویی که شاید روزی دوباره نام Lancer Evolution را زنده کند و نشان دهد که این اسطوره ژاپنی هنوز پایان نیافته است.
گزارش