از سال ۱۹۴۷ تا به امروز، زنجیره‌ای نامرئی شور و اشتیاق طرفداران فراری را به یکدیگر وصل کرده است: موتور V12. به قول نماد قهرمانان، غنی‌ترین عصاره‌ی فراری یا به عبارت دیگر خود شخص انزو فراری: «موتور ما خارق‌العاده است. چیزی است که ما با آن متولد شده‌ایم و تعریف‌کننده‌ی هویت ماست.» و حالا نوبت به خلق یک یادمان و بزرگ‌داشت برای این میراث جاودانه‌ی فراری می‌رسد. اهمیت موتور V12 علت خلق کانسپت 12Cilindri (یا دوازده سیلندری) است. سوپراسپرتی که نامش با تاریخ گره خورده است. به قول فلاویو مانزونی، سرپرست تیم طراحی فراری از سال ۲۰۱۰ تا به امروز و خالق بیش از ۶۰ فراری سرخ‌رنگی که در مرکز استایل فراری (Ferrari style Centre) به چشم می‌خورند: «برای بزرگ‌داشت یک اسطوره، راهی بهتر از تقدیم کردن یک مدل جدید به آن وجود دارد؟»

نگاهی به آینده

با دو صندلی، موتور جاسازی‌شده در وسط متمایل به جلو و انتقال قدرت به چرخ‌های عقب، کانسپت 12Cilindri مشعل فراری گران‌توریسموی دهه‌های ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰ را بر دستان خود حمل می‌کند، در عین حال که نگاهی نیز به آینده دارد: «این اشتباه است که فقط در مورد گذشته صحبت کنیم. در فراری ما همیشه به آینده نگاه می‌کنیم و با 12Cilindri آغازگر کدهای استایل جدیدی هستیم که از خطوط ساده و هماهنگ استفاده می‌کنند. ما در این کانسپت از تلاش برای شباهت به عناصر انسانی فراتر رفته‌ایم و کانسپت جلوپنجره‌هایی که قرار است شبیه به دهان انسان و چراغ‌هایی که یادآور چشم‌های انسان‌اند را تکامل بخشیده‌ایم. 12Cilindri چنان حضور و جلوه‌ی قدرتمندی دارد که به خودی خود و بدون دادن ارجاعات بصری به دنیایی دیگر می‌تواند جدی گرفته شود. » آقای مانزونی این حرف‌ها را در حالی می‌گفت که به نواری مشکی رنگ و کشیده شده در پهنای دماغه‌ی خودرو اشاره می‌کرد. «این نواری که این‌جا است به طور مثال نواری است که از مدل دیتونا آمده. دو چراغ بسیار باریک LED را به هم متصل و خوانش جدیدی از نمای جلو را ارائه می‌کند.»

تندیسی در حال حرکت

طراحی بدنه به‌مثابه‌ی یک مجسمه ادراک می‌شود. فرم بیرونی از کاستن مداوم متریال یک حجم صلب ظاهر شده است. به قول سرطراح فراری: «به همین خاطر است که طراحی‌کردن برگرفته از روحی عمیقا نوآورانه و دقت در ظاهر است.» نمای عقب 12Cilindri هیچ شلوغی و آشفتگی‌ای ندارد و با چراغ‌هایی که انگار تکه سنگی در داخل یک جواهرند، عاری از هرگونه عنصر تزئینی اضافه‌ای است.

آیرودینامیک نامرئی

خروجی‌های اگزوز چهارگانه طراحی تازه‌ای دارند که با آهنگری فلز ایجاد شده تا ادراک‌شان به عنوان یک حجم سنگین را تلطیف کند و به آن‌ها ظاهری جمع‌وجورتر ببخشد. 12Cilindri خلوص بصری و نداشتن عناصر اضافی را از فرم آیرودینامیکی آشکارش به دست آورده. تنها چند عنصر آیرودینامیکی دیده می‌شوند و بقیه مخفی‌اند و تنها وقتی فعال می‌شوند که شرایط عملکردی نیاز بهشان را ایجاب کند. این مسأله را آندرآ میلیتلو (Andrea Militello) سرپرست طراحی خارجی خودروهای GT فراری توضیح می‌دهد: «به‌جای یک اسپویلر متداول، ما ترجیح دادیم تا عنصر الحاقی را استفاده کنیم که در داخل پنجره‌ی عقب جاسازی شده‌اند و به طور اتوماتیک از جای خودشان بیرون می‌آیند.»

هر جزئیات برای یک علت

در 12Cilindri هر عنصر مرتبط با طراحی فقط برای خودش کار نمی‌کند، بلکه پاسخگوی یک نیاز تکنیکی است که در سازگاری‌ای پایان‌ناپذیر میان مهندسی و طراحی قرار گرفته‌اند. «ما معمولا برنده‌ایم.» این جمله را آقای مانزونی با لبخند می‌گوید و ادامه می‌دهد: «در مورد این کانسپت به طور مثال، ما یک Cofango (کلمه‌ای تشکیل شده از دو بخش ایتالیایی شامل cofano به معنی کاپوت و parfango به معنای گلگیر. اصطلاحا به دماغه‌ی یک‌تکه‌ای می‌گویند که شامل کاپوت و گلگیرها می‌شود.) می‌خواستیم که هم ساختش پیچیده‌تر بود و هم نسبت به کاپوت‌های معمولی وزن بیشتری داشت. اما این تنها راهی بود که به ما اجازه می‌داد به چنان احجام خاصی دست پیدا کنیم.»

سه مرحله در طراحی داخلی

سرطراح طراحی داخلی خودروهای GT فراری، فابیو ماساری در مورد فرایند طراحی داخلی 12Cilindri می‌گوید: «اول سطح بالایی داشبورد تعریف شد که با نواحی رودری پنل‌های درها آمیخته می‌شد. بعد نوبت به ناحیه‌ی مرکزی رسید و در نهایت صندلی‌ها و جاپایی‌ها. همین‌طور سه نمایشگر در داخل کابین پیش‌بینی شده‌اند: یکی روبروی راننده (۱۵.۶ اینچ)، یکی در وسط (۱۰.۵ اینچ) و یکی هم در مقابل سرنشین (۸.۸ اینچ). برای پاسخ به دغدغه‌های محیط زیستی هم در فضای داخلی استفاده‌ی گسترده‌ای از متریال‌های پایدار شده، از جمله ۶۵٪ پلی‌استر آلکانترای قابل بازیافت.