گروه پژو سیتروئن و فیات کرایسلر بر سر ادغام و تبدیل شدن به چهارمین خودروساز بزرگ دنیا به توافق رسیده‌اند و برای تقسیم هزینه‌های سرمایه‌گذاری در فناوری‌های جدیدی که این صنعت را متحول کرده‌اند، آماده می‌شوند. پس از ادغام بحث‌ برانگیز دایملر و کرایسلر در 1998، به هم پیوستن پژوسیتروئن و فیات‌کرایسلر را می‌توان بزرگ‌ترین ادغام در تاریخ این صنعت دانست. هر کدام از طرف‌های آمریکایی-ایتالیایی و فرانسوی نیمی از مالکیت کسب‌ و کار بزرگ‌تر را خواهند داشت. سکان مجموعه جدید که فروش جهانی سالانه‌ای برابر با 8 میلیون و 700 هزار دستگاه خواهد داشت در دستان کارلوس تاوارس به عنوان مدیرعامل و جان الکان در جایگاه رئیس خواهد بود.

اتحاد تازه تاسیس فرانسوی-ایتالیایی-آمریکایی به رقابت با بزرگ‌ترین خودروسازان دنیا مانند مجموعه فولکس‌واگن می‌پردازد و با ارزش بازاری در حدود 47 میلیارد دلار شرکت فورد را پشت سر می‌گذارد.  این قرارداد همچنین دو سلسله بزرگ خودروساز را با هم متحد می‌کند و به این ترتیب خاندان ثروت‌مند ایتالیایی آنیلی و پژوهای فرانسوی در کنار یکدیگر قرار می‌گیرند.

این مجموعه جدید خودروسازی 14 برند مختلف از آلفارومئو تا پژو را در بر خواهد گرفت، اما این سوال مطرح می‌شود که آیا همه این برندها به قوت خود باقی خواهند ماند؟

کارلوس تاوارس در ماه نوامبر اعلام کرده بود که در حال حاضر برنامه‌ای برای تعطیل کردن هیچ کدام از برندهای فعلی این مجموعه وجود ندارد، اما او همچنین گفته بود که مدیریت سبد محصولات بخشی از چالشی است که تیم مدیریت با آن رو به رو خواهد شد.

با وجود این که پیوند این دو شرکت چهارمین خودروساز بزرگ دنیا را پدید می‌آورد، اما برخی از برندهای آن به ویژه در مورد فیات کرایسلر دچار قحطی سرمایه شده یا تنها اتکایشان بر یک یا چند محصول مشخص است. از طرفی در بحث سگمنت محصولات ارائه شده یا جغرافیای بازارهای هدف هم‌پوشانی وجود دارد. تاوارس همچنین گفته بر خلاف علاقه‌ای که به  نام‌های پرآوازه‌ای مانند آلفارومئو دارد، ممکن است برخی از آن برندها در دوران جدید دوام نیاورند. او در گفتگو با یک رسانه فرانسوی گفته بود: "ما عاشق تاریخچه برندهای خودرویی‌مان هستیم، تاریخچه این امکان را به ما می‌دهد که جایگاه خودمان را در آینده ببینیم."
طبق گفته‌های تاوارس "تعداد چشم‌گیری" از این برندها در مجموعه جدید وجود خواهند داشت، اما این تعداد کمتر از گروه فولکس‌واگن، بزرگ‌ترین خودروساز حال حاضر، خواهد بود. گروه خودروسازی آلمانی یاد شده فروش سالانه‌ای بالغ بر 10 میلیون دستگاه داشته و 10 برند مختلف (با در نظر گرفتن برندهای چینی جدید مثل سیاهو و جتا) را در مجموعه دارد.
  

اتحاد رنو-نیسان-میتسوبیشی که برای رسیدن به صدر جدول بزرگ‌ترین خودروسازان با فولکس‌واگن رقابت تنگاتنگی دارد، تنها چهار برند بین‌المللی  شامل رنو، نیسان، میتسوبیشی و اینفینیتی و تعدادی برند فعال در بازارهای محلی مانند لادا، رنو سامسونگ، آلپاین و داچیا دارد.
تویوتا، سومین خودروساز بزرگ فقط سه برند اصلی تویوتا، هینو و لکسوس را دارد و در کنار آن‌ها چند شرکت محلی مانند دایهاتسو را نیز در زیرمجموعه خود دارد.
در ادامه بر اساس اطلاعات منتشر شده از سوی پژو سیتروئن و تخمین‌های وبسایت Jato Dynamics برای فیات‌کرایسلر به بررسی و تحلیل هر کدام از برندهای مجموعه جدید می‌پردازیم.

آبارث: ممکن است تاوارس که خود یکی از علاقه‌مندان به مسابقات است آینده‌ای برای مدل‌های اسپرت و قدرتمندتر فیات یعنی آبارث در نظر داشته باشد.  تاواراس به عنوان مدیر عملیات رنو عامل موثری در زنده‌کردن دوباره آلپاین، معادل فرانسوی آبارث، بود. آبارث در 1949 تاسیس شد و در 1971 به تملک فیات درآمد. در 1981 تعطیل شد و در 2007 دوباره به میدان رقابت بازگشت. در حال حاضر نسخه‌ای اسپرت از فیات 500 و 124 اسپایدر را عرضه می‌کند که تولید دومی متوقف شده است. فروش این برند 7.4 درصد در سال 2018 رشد داشته و به 26 هزار و 736 دستگاه رسیده است. اما آبارث بدون داشتن حتی یک محصول هیبریدی یا الکتریکی در سبد محصولاتش در خطر قرار دارد. زیرا قوانین سخت‌گیرانه جدید اروپا برای آلاینده‌ها از ابتدای ژانویه اجرایی شده است.

آلفارومئو: سه تلاش اخیر فیات کرایسلر برای احیای این برند ایتالیایی با شکست مواجه شده است. آلفارومئو در 1910 راه‌اندازی شد و در 1986 به مالکیت فیات درآمد. در 20 سال گذشته این برند مدام در حال از دست دادن پول بوده است. بعد از توقف تولید هاچ‌بک کوچکش یعنی میتو و نسخه‌های کوپه و اسپایدر 4c، این خودروساز ایتالیایی در حال حاضر تنها سه محصول عرضه می‌کند. جولیتا هاچ‌بک، سدان متوسط جولیا و شاسی‌بلند متوسط استلویو محصولات فعلی آلفا هستند. فروش جهانی آلفا در 2018 با 10 درصد افزایش به 119 هزار و 269 دستگاه رسید که 69 درصد از این فروش متعلق به اروپا و 21 درصد آن در بازار آمریکای شمالی بود. اما 2019 در اروپا فروش این برند افت شدیدی را تجربه کرده و به حدود 45 هزار دستگاه رسیده است. فروش آلفا در مدت مشابه سال گذشته در اروپا نزدیک به 75 هزار دستگاه بوده است. استلویو پرفروش‌ترین محصول آلفا در 2018 بود. مایک مانلی از FCA در پایان اکتبر اعلام کرده بود که سرمایه‌گزاری در آلفا کاهش خواهد یافت و این آینده این برند باتجربه و محبوب را در ابهام بیشتری فرو می‌برد. عدم عرضه محصول جانشین برای جولیتا و عدم عرضه نسخه‌های پلاگ‌این هیبریدی جولیا و استلویو از پیامدهای این تصمیم است. همچنین دو محصول جدید دیگری که قرار بود از سوی آلفا عرضه شود لغو شدند. آلفارومئو یک کراس‌اوور کوچک به محصولاتش اضافه خواهد کرد که پیش‌نمایش آن را در نمونه مفهومی Tonale در نمایشگاه ژنو امسال دیدیم. تراورس برای سرنوشت برندی که در 2019 فروشی کمتر از 100 هزار دستگاه خواهد داشت باید تصمیم‌گیری کند.

سیتروئن: این خودروساز فرانسوی فعالیت خود را از 1919 آغاز کرده و از سال 1976 بخشی از مجموعه پژو سیتروئن محسوب می‌شود. در حال حاضر سیتروئن از پلتفرم‌های مشترکی با سایر برندهای زیرمجموعه PSA برخوردار است. در تاریخچه این خودروسازی سه دست‌آورد مهم به چشم می‌خورد. اولی آوانت ترکشن دهه 1930، دومی عرضه اولین اتومبیل دیفرانسیل جلویی است که به تولید انبوه رسید یعنی 2CV و مورد سوم DSهای دهه 1950 هستند که در کنار طراحی متمایز از سیستم تعلیق و گیربکس پنوماتیک بهره می‌بردند. سیتروئن در سال  2018 موفق به فروش 1.05 میلیون دستگاه از محصولاتش شد، که اغلب آن متعلق به بازار اروپا بود. پرفروش‌ترین محصول این شرکت نیز C3 هاچ‌بک با 252 هزار دستگاه فروش بوده است. فروش این شرکت در 9 ماه ابتدایی 2019با 3.9 درصد افت مواجه شده بود. همچنین بازار سیتروئن در چین، مانند دیگر برندهای زیرمجموعه PSA مشخصا تضعیف شده است.

کرایسلر: نیمی از نام اتحاد FCA متعلق به این شرکت آمریکایی است که به آرامی در حال از بین رفتن است. این شرکت تنها دو محصول عرضه می‌کند، یکی سدان فول‌سایز 300 و دیگری مینی‌ون پسیفیکا. مینی‌ون یاد شده تنها محصول پلاگ‌این هیبریدی مجموعه FCA است. کرایسلر در 1925 تاسیس شد و در 2014 با فیات ادغام شد و این اتحاد را به وجود آورد. کرایسلر در سال 2018 با کاهش 13 درصدی فروش محصولاتش مواجه شد که به معنی فروش 178 هزار و 102 دستگاه از آن‌ها است. نکته قابل تامل در میزان فروش کرایسلر آن است که از مقدار ذکر شده 166 هزار دستگاه آن متعلق به بازار آمریکای شمالی بوده است. 2019 سال بدتری برای کرایسلر بود و در 9 ماهه نخست کاهش 26 درصدی فروش محصولاتش را شاهد بوده است. FCA در برنامه پنج ساله‌ای که در ژوئن 2018 منتشر کرد حرفی از عرضه محصولی جدید از سوی کرایسلر به میان نیاورده بود.

دی‌اس اتومبیلز: PSA این برند پرمیوم را که محصولاتش بر پایه اتومبیل‌های سیتروئن توسعه یافته‌اند در سال 2014 راه‌اندازی کرد. نام این برند را می‌توان ادای احترامی به سدان موفق و افسانه‌ای سیتروئن در دهه 1950 دانست. PSA با تاسیس برند در پی ایجاد تصویری مجلل و فرانسوی، به ویژه در میان مشتریان چینی، بود. فروش محصولات این برند تا 2018 امیدوار کننده نبود و همواره در حال افت بود. اما از زمانی شاسی‌بلند جدید خود یعنی DS7 Crossback را عرضه کرد ورق برگشت. با ملحق شدن کراس‌اوور کوچک DS3 Crossback به سبد محصولات این شرکت، نه تنها روند سقوط DS را متوقف کرد بلکه در مجموع رشد فروش 8.2 درصدی محصولاتش را در 9 ماهه اول 2019 رقم زده شد. با این همه جوینت‌ونچر چینی Changan PSA  که تولید محصولات DS بازار چین را بر عهده دارد با افت شدید تولید مواجه است. تاوارس و مدیران DS بر این باورند که DS علی‌رقم تولید محدودش، 53 هزار دستگاه در 2018، سودده است. در ماه مارس آینده و در نمایشگاه ژنو یک سدان پرچم‌دار از سوی این شرکت معرفی خواهد شد.

دوج: یکی از برندهای قدیمی آمریکایی است که در 1900 فعالیت خود را آغاز کرد و در 1928 به زیرمجموعه کرایسلر درآمد. امروزه تمرکز عمده این شرکت بر تولید اتومبیل‌های اسپرت و قدرتمند قرار دارد. محصولات فعلی دوج شامل یک سدان  بزرگ یعنی چارجر، چلنجر که یک کوپه محسوب می‌شود، یک شاسی‌بلند، یک کراس‌اوور و یک مینی‌ون است.  فروش دوج در 2018 با 3.9 درصد کاهش به 554 هزار و 782 دستگاه رسیده بود که تقریبا همه این آمار فروش متعلق به بازار آمریکا بود. فروش چارجر در 2019، احتمالا به خاطر تجهیز ناوگان نیروهای پلیس آمریکا با این اتومبیل، افزایش یافت. FCA برای دوج نیز اخیرا حرفی از محصول جدید به میان نیاورده است.

فیات: بخش ایتالیایی نام FCA متعلق به این  شرکت است. به تازگی 120امین سال تاسیسش را جشن گرفته است. فیات با 1.38 میلیون دستگاه فروش دومین برند بزرگ مجموعه جدید خودروسازی پس از ادغام خواهد بود.  فیات فروش و تولید چشمگیری در بازارهای اروپا و آمریکای جنوبی دارد. بخش ماشین‌های تجاری آن با نام Fiat Professional نیز عملکرد موفقی دارد. فیات بازار چین را رها کرده و در آمریکا هم رو به افول است. فروش جهانی آن در 2018 کاهش 8.5 درصدی تجربه کرده است. فیات 500 پرفروش‌ترین محصول این شرکت است. اما با توجه به سود کمی این که اتومبیل برای شرکت دارد، ممکن است از خط تولید فیات کنار گذاشته شود. به این ترتیب مشتریان این اتومبیل به سگمنت‌های بالاتر هدایت خواهند شد. گستره تازه‌ای  از محصولات کوچک و جمع و جور فیات بر اساس پلتفرم CMP پژوسیتروئن احتمالا عرضه خواهد شد. اگر چه به نسبت سایر خودروسازان تاخیر زیادی محسوب می‌شود، اما فیات قصد دارد نسخه تمام‌الکتریکی مدل 500 را در نمایشگاه ژنو آینده رونمایی کند.

جیپ: جیپ بین شرکت‌های مختلفی از آمریکن موتورز، رنو و کرایسلر تا دایملر و FCA دست به دست شده است، اما تحت مدیریت ایتالیایی بود که به رونق رسید. وقتی در 2014 فیات و کرایسلر ادغام شدند، جیپ فروش یک میلیونی داشت و چهار کارخانه در آمریکا. چهار سال بعد در 2018 فروشش به 1.55 میلیون دستگاه رسید و این در حالی بود که تعداد کارخانه‌های جیپ به 10 عدد در کشورهای مکزیک، چین، برزیل، هند و آمریکا رسیده بود. مشهورترین محصول جیپ، رنگلر است. پرفروش‌ترین محصول هم جیپ کامپس است.  عرضه یک محصول جمع و جور می‌تواند جهشی در فروش جیپ در بازار اروپا ایجاد کند. گفته می‌شود این محصول جدید در 2022 کار خود را آغاز خواهد کرد.

لانچیا: در حال حاضر این خودروساز ایتالیایی فقط یک اتومبیل عرضه می‌کند که باعث می‌شود موقعیت آن را در اتحاد تازه، پرریسک ارزیابی کنیم. لانچیا می‌توانست مانند DS به عنوان یک برند نیمه پرمیوم بر پایه محصولات ارزان یکی دیگر از شرکت‌ها مورد استفاده قرار گیرد. لانچیا فعالیت خود را به عنوان یک برند لوکس و راحت در 1906 شروع کرده است.  در 1969 به مالکیت فیات درآمد. رکود لانچیا از یک دهه پیش زمانی که فیات عرضه محصولات جدید تحت این برند را محدود کرد، آرام آرام شروع شد. از 2018 لانچیا فقط به عرضه یک اتومبیل به اسم ایپسیلون می‌پردازد که آن هم فقط در بازار ایتالیا به فروش می‌رسد. نزدیک 49 هزار دستگاه از این اتومبیل در 2018 به فروش رسید و در 2019 فروش آن به میزان قابل توجه‌ای افزایش داشته است.

مازراتی: تنها برندی که در مجموعه جدید خودروسازی می‌توان از آن به عنوان یک پرمیوم تمام‌عیار نام برد. مازراتی در 1914 در بلونا، ایتالیا، به عنوان سازنده خودروهای مسابقه‌ای تاسیس شد. در 1937 به مدنا منتقل شد. فیات بخشی از سهام مازراتی را در 1989 خریداری کرد و در 1993 آن را به مالکیت کامل خود درآورد و مدیریت آن را به فراری که آن زمان بخشی از زیرمجموعه فیات بود سپرد. در حال حاضر سه اتومبیل گیبلی، کواتروپورته و لوانته توسط مازراتی عرضه می‌شود. فروش مازراتی در 2018 با افت 28 درصدی مواجه شد. کاهش فروش مازراتی در 2019 نیز ادامه پیدا کرد. FCA در نظر دارد در فاصله سال‌های 2020 تا 2023 هفت محصول تازه تحت این برند عرضه کند. هر کدام از این محصولات جدید نسخه‌های هیبریدی و الکتریکی نیز خواهند داشت. به نظر می‌رسد مازراتی در آینده مجموعه جدید پس از ادغام جایگاه مهمی داشته باشد.

اوپل: اوپل به همراه خواهر بریتانیایی‌اش یعنی واکسهال جدیدترین عضو PSA پیش از ادغام هستند که در 2017 از جنرال‌موتورز آمریکا خریداری شدند. اوپل در 1899 تاسیس شد و  در 1929 توسط جنرال‌موتورز خریداری شد و از آن سال به عنوان بازوی این خودروساز آمریکایی در اروپا عمل می‌کرد. اوپل پیش از آن که به مالیکت PSA درآید به شدت ضرر ده شده بود که با مدیریت کارلوس تاوارس، استفاده از پلتفرم مشترک با پژو و انجام بهینه سازی در بخش‌های مختلف این روند زیان‌دهی متوقف شد. اوپل برای ورود مجدد به بازارهای مختلف مانند روسیه برنامه‌هایی دارد.

پژو: حرف P در PSA تاریخچه قدیمی‌ای دارد که به بیش از 200 سال پیش برمی‌گردد  و در اتحاد PSA-FCA بزرگترین برند خواهد بود. این خودروساز فرانسوی در 2018 به فروش 1.74 میلیون دستگاه رسیده بود. پژو در آغاز یک کسب‌و‌کار خانوادگی بود که کار خود را با ساخت آسیاب قهوه و دوچرخه در 1810 شروع کرده بود. آرمند پژو اولین خودروی این شرکت را در 1889 که در حقیقت یک سه چرخه بخار بود، ساخت. این شرکت تا فوریه 2014 تحت تملک خانواده پژو بود. پس از بحران‌های مالی دولت فرانسه و دانگ‌فنگ چین هر کدام 14 درصد از سهام پژو را تصاحب کردند. پژو چهارمین برند پرفروش اتومبیل در اروپا است. فروش پژو در 2019 به دلیل افت در بازارهای چین و آمریکای جنوبی و همچنین از دست‌دادن کامل بازار ایران به دلیل بازگشت تحریم‌ها با کاهش 20 درصدی مواجه شد.

رم: سودده‌ترین برند بخش آمریکایی FCA محسوب می‌شود. رم در 9 ماهه نخست 2019 حاشیه سود عملیاتی 10.6 درصدی را به دست داده که به معنی سود عملیاتی 2.02 میلیارد یورویی است. نام رم (RAM) پیش‌تر برای نسخه‌هایی از وانت‌های دوج استفاده می‌شد، اما تحت مدیریت مدیرعامل پیشین FCA یعنی سرجیو مارکیونه به برندی مستقل بدل شد. فروش این برند از 263 هزار دستگاه در 2009 به حدود 720 هزار دستگاه در 2018 رسید. فروش ون‌ها و وانت‌های رم در 2019 رشد چشمگیری را تجربه کرده است.

واکسهال: در 1857 تاسیس شد و کار خود را با تولید پمپ و پیشرانه کشتی‌ها شروع کرد. اوائل قرن بیستم بود که وارد بازار خودرو شد. در 1925 توسط GM خریداری شد. واکسهال چندین دهه وظیفه تولید و عرضه محصولات اوپل در بازار انگلستان را بر عهده داشت. به نظر می‌رسد واکسهال جایگاه خود را در آینده مجموعه تازه حفظ خواهد کرد. زیرا تنها برند خودروسازی تولید انبوه بریتانیایی است. از طرفی با توجه به برگزیت ممکن است فرصت‌های مناسبی را در اختیار گروه خودروسازی جدید قرار دهد.