یکی از دغدغه‌های مهم خریداران خودرو، دریافت خدمات پس از فروش است و اغلب از جزییات این خدمات و وظایف خودروسازان و عرضه‌کنندگان خودرو بی‌اطلاعند که همین موضوع موجب تحمل ضرر و زیان‌های فراوانی به خریداران می‌شود.

طبق قانون حمایت از حقوق مصرف‌کنندگان خودرو، عرضه‌کننده ماشین موظف به رعایت استانداردهای ابلاغی در مورد ایمنی، کیفیت،‌ سلامت خودرو و مطابقت آن با ضمانت ارائه‌شده به مصرف‌کننده است.

دوره تضمین نمی‌تواند کمتر از یک سال از زمان تحویل خودرو به مصرف‌کننده یا کارکردی برابر با ۳۰ هزار کیلومتر (هرکدام زودتر به پایان برسد) باشد.

دوره تعهد یا دوره تأمین قطعات و ارائه خدمات فنی استاندارد، برابر ۱۰ سال از زمان تحویل رسمی آخرین خودرو به مصرف‌کننده است.

همچنین عرضه‌کننده در طول مدت ضمانت مکلف به رفع هر نوع نقص یا عیب ناشی از طراحی، مونتاژ، تولید یا حمل است که در خودرو وجود داشته یا در نتیجه استفاده معمول از خودرو، بروز کرده و با مفاد ضمانتنامه و مشخصات اعلامی به مصرف‌کننده مغایر بوده یا مانع استفاده مطلوب از خودرو یا نافی ایمنی آن باشد یا موجب کاهش ارزش معاملاتی خودرو شود.

فراموش نکنید که هزینه رفع نقص یا عیب خودرو در طول مدت ضمانت و جبران کلیه خسارات وارده به مصرف‌کننده و اشخاص ثالث، اعم از خسارات مالی و جانی و هزینه‌های درمان ناشی از نقص یا عیب‌ که خارج از تعهدات بیمه شخص ثالث باشد، هزینه‌های حمل خودرو به تعمیرگاه، تأمین خودروی جایگزین مشابه در طول مدت تعمیرات چنانچه مدت توقف خودرو بیش از ۴۸ ساعت باشد، برعهده عرضه‌کننده است.

به گزارش اقتصادآنلاین، تعهدات عرضه‌کننده به طور مستقیم یا از طریق واسطه فروش یا نمایندگی مجاز ایفاء می‌شود و عرضه‌کننده مکلف به ایجاد شبکه خدمات پس از فروش یا نمایندگی‌های مجاز تعمیر و توزیع قطعات یدکی و تأمین آموزش‌های لازم متناسب با تعداد خودروهای عرضه‌شده در سطح کشور بوده و نمی‌تواند مصرف‌کننده را به مراجعه به نمایندگی معینی اجبار کند.

اما اگر بر سر این موضوع اختلافی پیش آمد راهکار آن چیست؟ قانون می‌گوید در صورت بروز اختلاف بین طرفین، موضوع اختلافی حسب درخواست طرفین ابتدا در هیأت حل اختلاف مربوطه، متشکل از نماینده عرضه‌کننده خودرو،‌ کارشناس رسمی‌ دادگستری و کارشناس نیروی انتظامی به ریاست کارشناس رسمی دادگستری طرح و رأی لازم با اکثریت آراء صادر خواهد شد. در صورت اعتراض هر یک از طرفین به رأی صادره، خواسته در دادگاه صالحه قابل پیگیری خواهد بود. دادگاه صالحه باید خارج از نوبت و حداکثر ظرف ۲ ماه رأی بدهد.

چنانچه نقص یا عیب قطعات ایمنی خودرو در طول دوره ضمانت پس از سه بار تعمیر همچنان باقی باشد یا در صورتی که نقص یا عیب قطعاتی که موجب احتمال صدمه جسمی یا جانی اشخاص شود و با یک بار تعمیر برطرف نشده باشد یا خودرو بیش از ۳۰ روز به دلیل تعمیرات غیرقابل استفاده بماند،‌ عرضه‌کننده مکلف است حسب درخواست مصرف‌کننده خودروی معیوب را با خودروی نو تعویض یا با توافق، بهای آن را به مصرف‌کننده مسترد دارد.

حواستان باشد که عرضه‌کننده حق واگذاری یا استفاده از خودروی مستردشده را پیش از رفع عیب ندارد. واگذاری خودروی مزبور پس از رفع عیب و نقص قبلی و با اعلام صریح عیوب مزبور در اسناد واگذاری مجاز است.

عرضه‌کننده، واسطه فروش و نمایندگی مجاز تعمیر موظفند هربار که خودروی موضوع ضمانت، مورد تعمیر یا خدمات مختلف دوره‌ای قرار می‌گیرد،‌ پس از اتمام کار بصورت مکتوب کلیه عیب‌ها و نقص‌های اعلامی از سوی مصرف‌کننده، اقدام‌های انجام‌شده و قطعات تعمیر یا تعویض‌شده را در صورت وضعیت ذکر کرده و آن را تسلیم مصرف کننده کند.

نکته مهم این است که استفاده از قطعات غیراستاندارد یا تأییدنشده توسط عرضه‌کننده ‌‌و نمایندگی‌های مجاز تعمیر ممنوع است.

یادتان باشد اگر انجام تعهدات عرضه‌کننده بدلیل حوادث غیرمترقبه یعنی غیرقابل پیش‌بینی و غیرقابل رفع ناممکن باشد، این تعهدات به حالت تعلیق در‌می‌آید و مدت تعلیق به دوره ضمانت افزوده می‌شود.

هر نوع توافق مستقیم یا غیرمستقیم بین عرضه‌کننده، واسطه فروش با مصرف‌کننده که به موجب آن تمام یا بخشی از تعهداتی که عرضه‌کننده بر طبق این قانون و یا ضمانتنامه صادره برعهده دارد ساقط کند یا به عهده واسطه فروش یا هر عنوان دیگری گذاشته شود، در برابر مصرف‌کننده باطل و بلااثر است.

همچنین انعقاد هر نوع قراردادی که حقوق و تکالیف طرفین قرارداد و مشمولین این قانون در آن رعایت نشود به استناد ماده ۱۰ قانون مدنی و مورد مشابه غیرقانونی و از درجه اعتبار ساقط است.

یکی از نکات مهم قانون این است که هرگونه عیب ونقص و خسارات جانی ومالی وارده به مصرف‌کننده و اشخاص ثالث که به دلیل تعویض یا نصب قطعات و سیستمهای جانبی و یا دریافت خدمات خارج از شبکه رسمی و مجاز عرضه‌کننده، توسط مصرف‌کننده طی دوران ضمانت ایجاد شود از شمول این قانون خارج است و هیچ‌گونه حقی برای مصرف‌کننده و اشخاص ثالث در برابر عرضه‌کننده ایجاد نمی‌کند.

از سویی عرضه‌کننده مکلف است تعهدات خود را بصورت کتبی در اوراق ضمانتنامه قید کرده و در زمان تحویل خودرو، به نحو مقتضی موضوع این قانون را به طور صریح و روشن به مصرف کننده اعلام کند.