گاهی وقت‌ها این فقط مدیران شرکت‌ها نیستند که سرنوشت‌سازند، بلکه طراح‌ها هم می‌توانند بینشی داشته باشند که باعث شود هویت یک برند شکل دیگری به خود بگیرد. در ماجرای کوروت، این کوپه/رودستر جذاب و تاریخی شورولت، به وضوح پای یک طراح در میان است: هارلی اِرل.
اِرل در سال ۱۹۲۷ به استخدام جنرال‌موتورز درآمد و با پشتوانه‌ای که در کار ساخت بدنه‌ها و تحصیلات نصفه و نیمه دانشگاهی‌اش داشت، نظر مدیران جنرال‌موتورز را به خود جلب کرد. با این‌حال ایده‌های خلاقانه و پیشروی او تا سال‌ها مجال بروز پیدا نکردند. تنها در آغاز دهه‌ ۱۹۴۰ و معرفی کانسپت بیوک Y-Job بود که اِرل ثمره‌ تلاش‌هایش را به شکلی توجه‌برانگیز می‌دید، اما دنیا سر ناسازگاری داشت.

داستان تولد کوروت
جنگ جهانی دوم شروع شد و اِرل به ارتش آمریکا پیوست. پس از جنگ شرایط دنیای خودروسازی کاملا متحول شد. خودروسازهای کوچک و اتاق‌سازها از بین رفته یا در حال ورشکست‌ شدن بودند. حالا فضا برای عرضه رودسترهای اسپرت جذاب با طرحی متفاوت از سال‌های پیش از جنگ مهیا بود. ناش-هیلی با محصول جذاب‌شان که طرح آن دست‌پخت پینین‌فارینای مشهور بود، این مسیر را آغاز کردند و همین اِرل را وادار کرد تا هر طور شده مدیران جنرال‌موتورز را برای طراحی محصولی مشابه قانع کند. تلاش‌های او سرانجام نتیجه داد و در ۱۹۵۱ تیمی از طراحان به سرپرستی‌‌ اِرل کار را بر پروژه‌ جدید که «پروژه‌ اُپل» نام گرفته بود آغاز کردند. دو سال بعد کانسپت دست‌ساز در شویِ بزرگ جنرال‌موتورز در نیویورک، موتوراما، به نمایش درآمد. EX-122 کانسپت جذابی بود که شش ماه بعد وارد خط تولید شد.
نمونه‌های اولیه‌ کوروت از نظر فنی تفاوت چندانی با دیگر محصولات شورولت نداشتند. برای کاهش هزینه‌ها از شاسی و سیستم تعلیق مدل‌های ۱۹۵۴-۱۹۴۹ استفاده شده بود و پیشرانه 3.85 لیتری شش سیلندرِ ۱۵۰ اسب‌بخاری هم با دیگر محصول‌ها مشترک بود. از آن جا که گیربکس دستی برای این موتور موجود نبود، شورولت مجبور به استفاده از گیربکس اتوماتیک دو سرعته‌ای شد که شتاب صفر تا ۹۷ کیلومتر کوروت را به ۱۱.۵ ثانیه می‌رساند.
کوروت با ترمزهای کاسه‌ای و پیشرانه‌ای نه‌چندان قدرتمند در برابر رقبای انگلیسی و ایتالیایی چندان سریع نبود و به مسافت بیش‌تری هم برای متوقف‌ شدن نیاز داشت. از ۱۹۵۶، یعنی سه سال پس از عرضه اولیه شرکت مشهور سازنده‌ سوپرشارژر پاکستون (Paxton) به کمک شورولت آمد و امکان سفارش کوروت با کیت این شرکت میسر شد. با این‌حال کماکان روند فروش کوروت نزولی بود. مردم هنوز رقبای خارجی را ترجیح می‌دادند و کوروت به جز طراحی جذابش (که البته به معنی برتر بودن نسبت به رقبا نبود) چیز زیادی در چنته نداشت.

 

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
•  

چرا تولید کوروت متوقف نشد؟
شرایط به گونه‌ای پیش می‌رفت که مسئولان و مدیران ارشد جی‌ام کم‌کم به این نتیجه می‌رسیدند تا پرونده کوروت را برای همیشه بایگانی کنند، اما چند اتفاق مانع از محروم شدن جهان از یکی از بهترین اسپرت‌های تاریخ شد: در ۱۹۵۵ شورلت اولین پیشرانه V8 خودش بعد از ۱۹۱۹ را معرفی کرد. این موتور ۴.۴ لیتری ۱۹۵ اسب بخاری در کالبد کوروت قرار گرفت و با همراهی گیربکس سه سرعته، جان تازه‌ای به آن بخشید. مساله دوم تلاش‌های زورا آرکوس دانتوف، مهندس گریخته از شوروی و مشهور به پدر کوروت بود و سومین اتفاق معرفی فورد تاندربیرد ۱۹۵۵ بود. حالا جنرال‌موتورز با رقیب کوروت موا0جه شده بود و توقف پروژه به معنی سپردن دودستی بازار به همشهری دیترویتی‌اش بود.
یکی از ویژگی‌های منحصر به ‌فرد کوروت ساخت بدنه آن از فایبرگلاس فشرده بود. نوآوری چشم‌گیری که برای دهه 50 میلادی فوق‌العاده پیشرو به نظر می‌رسید. با این‌حال مهم‌ترین نقطه ضعف کوروت از دید مشتریان همین بدنه بود که در بادهای شدید پایداری لازم را نداشت و هنگام طوفان و بارندگی آب از درزهایش وارد کابین می‌شد.
برای سال ۱۹۵۶ کوروت با تغییرهای مهم‌تری همره شد. شیشه‌های عقب و سقف برقی (آپشن)، بدنه جدید و جایگزینی پیشرانه شش سیلندر با پیشرانه هشت سیلندری که حالا بین ۲۱۰ تا ۲۴۰ اسب بخار قدرت تولید می‌کرد کمی وضعیت کوروت را در بازار بهتر کرد. سال بعد (۱۹۵۷) حجم موتور بیش‌تر شد و گیربکس چهار سرعته دستی نیز وارد فهرست سفارش شد، ضمن این‌که امکان سفارش نمونه انژکتوری موتور هم میسر شد. این تکنولوژی جدید که دو سال قبل بر مرسدس 300SL گالوینگ امتحان شده بود، حالا کوروت را هم وارد کورس تکنولوژی‌های پیشرفته می‌کرد، ضمن این که توان موتور را به ۲۸۳ اسب‌بخار افزایش می‌داد. بدین‌ترتیب کوروت یکی از اولین خودروهای تاریخ بود که به ازای هر اینچ مکعب یک اسب بخار قدرت تولید می‌کرد.

 

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
•  

کوروت در عصر کروم
زمانی که کوروت ششمین سال حضورش در بازار را تجربه می‌کرد عصر کروم نیز فرا رسید. طراحان کوروت آرایش چهار چراغ و ترکیب آن با جلوپنجره‌ کرومی را تدارک دیدند. از اینجا به بعد آرایش چهارچراغی کوروت به یکی از عنصرهای اصلی آن بدل شد.
تولید نسل اول کوروت تا سال ۱۹۶۲ ادامه پیدا کرد. در سال‌های انتهایی قدرت پیشرانه تا ۲۹۰ اسب بخار افزایش یافت و این بیش از دو برابر قدرت موتوری بود که برای نمونه اولیه کوروت ارائه می‌شد. چهره خودرو نیز تغییرات مهمی را تجربه کرد تا پس از عبور از بحران‌های مختلف دهه‌ ۵۰، بتواند در سال‌های بعد با اعتماد به نفس پایه‌گذار سبکی از محصولات اسپرت جنرال‌موتورز شود که تا امروز تداوم پیدا کرده‌اند.

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
•