شاید در نگاه اول طراحی و توسعه سیستم‌های تهویه مطبوع در اتومبیل امری ساده و پیش پا افتاده به نظر برسد اما با توجه به این مساله که تاریخچه نصب سیستم تهویه مطبوع در خودرو به سال 1933 باز می‌گردد، با پیشرفت صنعت خودروسازی از آن زمان تا کنون این بخش نیز تغییرات قابل توجهی رو تجربه کرده و به بخشی پیچیده و دارای ظرافت‌های خاص تبدیل شده است. اگرچه امروزه طراحی سیستم‌های تهویه مطبوع به خودی خود دارای پیچیدگی‌هایی نسبت به گذشته است، اما وقتی صبحت از یک ابرخودروساز مانند بوگاتی به میان می‌آید ماجرا پیچیده‌تر نیز خواهد شد.

جولی لیمکه،‌ طراح سیستم‌های تهویه مطبوع در بوگاتی که از چهار سال پیش به این مجموعه پیوسته است در باره سیستم‌های تهویه مطبوع بوگاتی توضیحاتی را ارائه می‌دهد. به گفته وی یکی از مهم‌ترین چالش‌های طراحی سیستم تهویه مطبوع این است که دمای مطلوب از نظر سرنشینان هیچ گاه یکسان نیست. انتظار سرنشینان هم این است که بلافاصله پس از روشن کردن سیستم تهویه مطبوع، فضای داخل کابین به دمای مطلوب آن‌ها برسد و در عین حال این سیستم سر و صدای اضافی نیز تولید نکند.

چالش مهم دیگر طراحی سیستم تهویه مطبوع برای بوگاتی مساله سرعت است. چون محصولات مختلف این شرکت همچون شیرون به سرعت‌های بسیار بالا می‌رسند، ساختار سیستم تهویه مطبوع آن‌ها با سایر خودروها متفاوت است. این سیستم باید خود را با تغییر سرعت خودرو وفق دهد و به همین جهت اجازه ورود هوای بیرون را فقط در سرعت‌های بالاتر از 250 کیلومتر در ساعت می‌دهد. مهم‌تر آن که شیشه‌های جلو و عقب در اغلب محصولات بوگاتی تقریبا تخت هستند و زاویه‌ای در حدود 21.5 درجه با با سطح افقی می‌سازند در حالی که در سایر خودروها این زاویه حداقل 30 درجه است. همین مسئله باعث می‌شود که دمای داخل کابین به دلیل نفوذ بیش‎‌تر پرتوهای خورشید بالاتر از خودروهای عادی باشد. بنابراین باید سیستم تهویه مطبوع از پس این مشکل به خوبی برآید. 

تمام عوامل بیان شده باعث می‌شود که کمپرسورهای سیستم تهویه مطبوع بوگاتی توانی معادل 13 اسب‌بخار داشته باشند تا بتوانند نیاز سرنشینان و رفاه آن‌ها را به خوبی تامین کند. چنین قدرتی برای خنک کردن یک آپارتمان 80 متری مناسب است!