همه عناصر این مدل مفهومی که در نوامبر ۱۹۹۴ در نمایشگه پکن معرفی شد، عادی و شبیه به یک سدان معمولی به نظر می‌رسد اما وقتی که متوجه شوید این کانسپت نام پورشه را یدک می‌کشد،‌ ماجرا کمی فرق خواهد کرد. پورشه C88 با در ذهن داشتن بازار چین طراحی شد و حرف C در نام آن نیز مخفف China است و عدد ۸۸ هم در فرهنگ چینی، عددی خوش‌یمن و نماد بخت و اقبال محسوب می‌شود.

این خودرو چطور می‌تواند یک پورشه باشد؟! حتی نشان معروف پورشه هم در هیچ کجای بدنه آن دیده نمی‌شود. حتما اشتباهی رخ داده! اما این‌طور نیست. پورشه در توسعه مدل افسانه‌ای مرسدس 500E (W124) نقش داشت و هم‌زمان با پایان عمر این سدان قدرتمند و محبوب، بخش خدمات مهندسی پورشه (Porsche Engineering Services) مدل مفهومی C88 را برای بازار چین طراحی کرد. این کانسپت در واقع پاسخی بود به دعوت دولت چین از ۲۰ خودروساز خارجی برای طراحی و مهندسی یک خودروی سواری ارزان‌قیمت.

پورشه در ابتدا یک هاچ‌بک ۳درب برای درخواست دولت چین در نظر گرفته بود و سپس مدل دومی را طراحی کرد که با چندین حالت بدنه از جمله سدان، واگن و حتی پیکاپ تراک سازگار بود. نسخه‌ای که در تصاویر مشاهده می‌کنید، تنها دستگاه تولیدشده از این مدل مفهومی است که با اندازه واقعی ساخته شده بود. سایر پیشنهادات پورشه در حد طرح‌های اولیه باقی ماندند. این نسخه هم‌اکنون در موزه پورشه در اشتوتگارت نگه‌داری می‌شود.

زرنگی دولت چین با پیش نرفتن درست برنامه‌ها؟
اگرچه پورشه C88 ۱۹۹۴ برای جمهوری خلق چین ساخته شده بود، اما مهندسان پورشه آن را طوری تولید کردند که صادرات و عرضه این خودرو در خاک اروپا نیز با پیروی از قوانین آلایندگی و نیازمندی‌های ایمنی این قاره در دهه ۹۰ میلادی ممکن باشد. از بین سه پیشنهاد ارائه‌شده توسط پورشه، مدل C88 از همه بزرگ‌تر بود و طول و عرض آن به ترتیب به ۴.۰۳ متر و ۱.۶۲ متر می‌رسید و ارتفاع آن هم ۱.۴۲ متر بود.

بخش خدمات مهندسی پورشه به فقط ۴ ماه زمان نیاز داشت تا این سدان را توسعه دهد اما در نهایت، کل پروژه توسط دولت چین متوقف شد. این به معنای به هدر رفتن زحمات پورشه در کنار خودروسازان دیگری مثل مرسدس، فورد و کرایسلر بود که همگی به دعوت دولت چین پاسخ مثبت داده بودند. دیتر لاندنبرگر که مدیر موزه پورشه است می‌گوید: «دولت چین به راحتی گفت «دست شما درد نکنه!» و تمام ایده‌های ارائه‌شده را کاملا رایگان جمع کرد و رفت! اگر به خودروهای امروزی چینی نگاه کنید، می‌توانید بسیاری از عناصر و جزییات C88 ما را در آن‌ها پیدا کنید.»

تنها نسخه تولیدشده از پورشه C88 مجهز به یک پیشرانه ۱.۱ لیتری ۴ سیلندر با قدرت خروجی ۴۸ تا ۶۸ اسب بخار و جعبه‌دنده ۴ سرعت اتوماتیک بود. با حداکثر سرعتی که به ۱۶۱ کیلومتر در ساعت می‌رسید، خودرو به ۱۶ ثانیه زمان نیاز داشت تا بتواند شتاب ۰ تا ۱۰۰ کیلومتر در ساعت را طی کند. اگر این مدل مفهومی به تولید انبوه می‌رسید، از پیشرانه قوی‌تری ۱.۶ لیتری دیزلی در آن استفاده می‌شد. در بخش تجهیزات ایمنی نیز کیسه‌های هوا برای راننده و سرنشین جلو در نظر گرفته شده بود و چرخ‌های باشکوه ۱۵ اینچی آن نیز مجهز به ترمزهای ضدقفل می‌شدند.

امیدواری به تکرار موفقیت بیتل
همانند نمای بیرونی ساده، اتاقک و فضای داخلی پورشه C88 ۱۹۹۴ نیز بسیار ابتدایی و به دور از زرق و برق‌های رایج آن زمان بود. برای اضافه کردن کمی هیجان به اتاقک، پورشه داشبورد دورانی با یک کنسول مرکزی منحنی را طراحی کرده بود و یک صفحه دیجیتالی هم در بالای آن دیده می‌شد. البته همان‌طور که بسیاری از رسانه‌های آن زمان به این موضوع مشکوک شده بودند، به نظر نمی‌رسید که این صفحه حقیقی باشد و پورشه از نوعی برچسب برای معرفی خودرو استفاده کرده بود و انگار مقامات پورشه هم می‌دانستند که نمی‌توان چندان به سرنوشت این خودرو مطمئن بود. البته با وجود این موضوع، مدیرعامل پورشه در آن زمان یعنی وندلین ویدکینگ، سخنرانی خود در حین معرفی مدل مفهومی را به زبان مندرین اجرا کرد. در واقع آقای مدیرعامل سخنان خود به زبان چینی‌ها را حفظ شده بود!

لوگوی منقش در بالای جلوپنجره، قطعا متعلق به پورشه نیست و در واقع، یک نشان خاص طراحی‌شده است که قرار است نمایانگر یک زوج به همراه یک فرزند باشد. تاکید روی تک‌فرزند بودن به سیاست‌های کنترل رشد جمعیت چین در آن زمان اشاره داشت. در طول فاز کوتاه طراحی و توسعه، مهندسان پورشه مدل بیتل را به عنوان منبع الهام خود قرار دادند و می‌خواستند همانند محصول افسانه‌ای فولکس‌واگن، یک خودروی ساده و قابل‌اعتماد ارزان‌قیمت را تولید کنند که صرفا توانایی جابجایی مسافران از یک نقطه به نقطه دیگر را داشته باشد. البته این تنها منبع الهام پورشه نبود چون در طول دوران طراحی کانسپت، پورشه از یک تکنسین و مهندس چینی نیز اطلاعات مختلفی را دریافت می‌کرد تا بتواند درک بهتری از نیازهای مشتریان چینی داشته باشد و خودرویی مناسب آن‌ها را طراحی و ارائه کند.

با لغو شدن پروژه‌ای که استارت آن را دولت چین زده بود، پورشه C88 ۱۹۹۴ نیز همانند پانامریکا یا کاین کابریو، به گروهی از مدل‌های مفهومی پیوست که فقط یک دستگاه از آن‌ها تولید شده است. این مدل مفهومی را از جهات بسیاری می‌توان یکی از معدود محصولات پورشه دانست که هیچ نام و نشانی از هویت و DNA پورشه در آن یافت نمی‌شود اما همین نکته به معروفیت بیشتر و مطرح شدن آن به عنوان یک کانسپت عجیب و غریب و خاص منجر شده است.