دست تقدیر هم بازی‌های جالبی دارد که گاهی اتفاقات را خوب جفت‌وجور می‌کند. مثل برگزاری مسابقه‌ی طراحی خودرو در برجی که اول برای بانک طراحی شده بود اما انگار روح برج از اینکه پیچ‌وتاب‌های جسورانه‌ی اندامش صرفا نصیب کارهای اداری و مالی کسل‌کننده شود خسته بود که بالاخره چرخ روزگار چرخید تا یکی از ساختمان‌های تحسین‌برانگیز معمار معروف «رضا دانشمیر» میزبان برگزاری رویدادی شود که از جنس طراحی و هنر باشد.

این مسابقه که به همت شرکت خودروسازی تیگارد و با همکاری مدرسه‌ي طراحی بسیار در ۲۶ آبان ماه و در مرکز خرید «گذر سامان» برگزار شد، قرار بود تا مقدمه‌ای باشد برای شناخت بیشتر و بهتر استعدادهای جوان در حوزه‌ی طراحی خودرو. دانشجویان طراحی صنعتی از دانشگاه‌های شهر تهران در یک بعد از ظهر ابری پاییزی گرد یک تیگارد سانگ پلاس حلقه زدند تا برای پاسخ به یک سوال با هم رقابت کنند: اگر مسئولیت فیس‌لیفت این خودرو به آن‌ها سپرده می‌شد، چه تصمیمی برایش می‌گرفتند؟

طرح‌ها صرفا به بازترسیم نیم‌رخ تیگارد سانگ پلاس اختصاص داشت. دانشجوها حدود سه ساعت زمان در اختیار داشتند تا براساس خطوط کلی این نیم‌رخ که در اختیارشان قرار گرفته بود ایده‌هایشان را با هر وسیله‌ای که می‌خواستند پیاده‌سازی کنند. خود تیگارد سانگ پلاس هم در میانه‌ی مرکز خرید جا خوش کرده بود و دانشجوها گاه و بی‌گاه از زاویه‌هایی که نیاز داشتند وراندازش می‌کردند تا ایده‌هایی جدید به ذهن‌شان برسد، یا ایده‌هایشان را در قیاس با خودروی واقعی پیش رویشان سبک سنگین کنند.

طبعا زمان و امکانات محدود بود و نمی‌شد توقع رندرهای پیشرفته داشت. بعضی‌ها از فرصت این رقابت خوشحال بودند، بعضی‌ها آن‌قدرها پرانگیزه نبودند اما مواجهه‌شان با دیگر دانشجوهای همسن و سال و هم‌رشته‌شان را جالب توصیف می‌کردند. «سطح کارها بالاست.» این جمله‌ای بود که مستقیم یا غیرمستقیم از زبان خیلی از دانشجوها شنیده می‌شد.

وقتی مسئولان مدرسه به سبک مراقب‌های امتحانی پایان زمان را اعلام کردند و برگه‌ها را از دانشجوها گرفتند، یک ساعت کشدار تا انجام داوری و اعلام نتایج طول کشید. شرکت‌کننده‌ها از گوشه و کنار جمع شدند، تیگارد کمی جابه‌جا شد تا فضا برای سخنرانی آماده شود، شمع‌ها اطراف سکو چیده شدند (اسکار بهترین سوء تفاهم به خانم سن و سال‌داری می‌رسد که بی‌خبر از همه‌جا وقتی این چیدمان را دید فکر کرد قرار است شب شعر برگزار شود.) و داوران به روی صحنه آمدند. خوشبختانه یا متاسفانه سخنرانی‌ها بسیار کوتاه بود. معیار اصلی داوری «مرجع کانسپت» و ایده‌های اصلی شکل‌دهنده به طرح عنوان شد، نه تکنیک‌ها یا جذابیت‌های بصری صرف. دو طرح از مسعود جعفری و امیررضا گلزاری از طرف داوران به عنوان آثار برنده انتخاب شدند و تندیس و جایزه‌ای که از طرف شرکت تیگارد برای این مسابقه در نظر گرفته شد به آن‌ها اهدا شد.

با وجود کاستی‌هایی که بخش مهمی از آن هم اجتناب‌ناپذیر بود، در مجموع این رویداد تلاشی مثبت و شایسته‌ی تقدیر از طرف خودروساز و فعالان غیر رسمی حوزه‌ی آموزش طراحی است. شاید چیزی که نسل جوان و دانشجویان طراحی بیش از هر چیز به آن نیاز دارند امید و انگیزه است و این انگیزه نه صرفا از محل آموزش دانشگاهی، که با توجه و همکاری شرکت‌های خودروسازی تقویت می‌شود. استعدادها زمانی شکوفا می‌شوند که بستر مناسب برایشان مهیا شود و امیدواریم پرورش، هدایت و مشارکت این استعدادها در صنعت خودروسازی کشورمان به شکل جدی در برنامه‌های تمام شرکت‌های خودروسازی قرار بگیرد.