سازمان ملل متحد بنزین دارای سرب را منسوخ اعلام کرده و گفته این سوخت دیگر در هیچ کشوری در جهان مورد استفاده نیست.

بیشتر کشورهای ثروتمند جهان تا دهه هشتاد به استفاده از این سوخت پایان دادند و الجزایر آخرین کشوری بود که تا ماه پیش آن را به فروش می‌رساند که با پایان یافتن ذخایر آن، حالا تمام جهان بنزین بدون سرب را تجربه می‌کند. این سوخت سمی برای حدود ۱۰۰ سال آب، هوا و خاک را آلوده کرده بود.

آنتونیو گوترش، دبیر کل سازمان ملل به پایان رسیدن استفاده از این سوخت را موفقیتی جهانی توصیف کرده است.

او گفته: «پایان یافتن مصرف بنزین دارای سرب، سالانه از یک میلیون مرگ زودرس به دلیل بیماری‌های قلبی، سکته و سرطان جلوگیری می‌کند و از کودکانی که ضریب هوشی آنها به دلیل در معرض بودن سرب آسیب دیده، محافظت می‌کند.»

سرب در اوایل دهه ۲۰ میلادی به منظور ارتقای کارآیی موتور خودورها به بنزین اضافه شد. اولین زنگ خطر در سال ۱۹۲۴ به صدا درآمد؛ زمانی که ۵ کارگر یک پالایشگاه شرکت نفتی آمریکایی "استاندارد" جان خود را از دست دادند و چندین نفر هم راهی بیمارستان شدند.

با این وجود اضافه شدن سرب به بنزین در جهان تا دهه ۷۰ میلادی ادامه یافت. پس از مدتی کشورهای ثروتمندتر استفاده از این سوخت را به تدریج کنار گذاشتند و سه دهه بعد و در اوایل سال ۲۰۰۰ میلادی تنها ۸۶ کشور در جهان باقی مانده بود که از این سوخت استفاده می‌کردند.

تا سال ۲۰۱۶ میلادی کشورهای کره شمالی، افغانستان و میانمار فروش بنزین دارای سرب را متوقف کردند که تعداد کشورهای جهان که در آن این نوع سوخت مورد استفاده بود را محدود کرد؛ عراق، یمن، الجزایر از جمله این کشورهای بودند که هنوز از این نوع بنزین استفاده می‌کردند.

برنامه محیط زیست سازمان ملل از سال ۲۰۰۲ میلادی با دولت‌ها، نهادهای مدنی و شرکتهای خصوصی همکاری داشته تا به استفاده از بنزین دارای سرب در جهان پایان دهد. اینگر اندرسون، مدیر اجرایی برنامه محیط زیست سازمان ملل گفته است: «بطور خلاصه بنزین دارای سرب نمایانگر اشتباه انسانی بود که در تمامی سطوح جامعه ما رخ داد.»

او همچنین گفته کنار گذاشتن این سوخت نشان می‌دهد که انسان می‌تواند از اشتباهات خود درس بگیرد.بعضی گروه‌های حامی محیط زیست اتفاق اخیر را پایان یک عصر سمی خوانده‌اند.