شبکه‌های اجتماعی

به‌روزرسانی مجسمه Spirit of Ecstasy برای بهبود آیرودینامیک خودروهای برقی رولزرویس
Automobile Farsi - Spirit of Ecstasy

تاریخچه مجسمه رولزرویس از 1903 تا 2020

 

 

رولزرویس روی کاپوت مدل‌های خود از مجسمه زینتی استفاده می‌کند که Spirit of Ecstasy (خلسه روح) نام دارد. رولزرویس در اقدامی تازه این مجسمه را به‌روزرسانی کرده است. دلیل این امر حرکت رولزرویس به سمت تولید خودروهای الکتریکی است و اولین نسخه برقی این شرکت به زودی تولید می‌شود. اگرچه رولزرویس اسپکتر کوپه که قرار است نسخه الکتریکی آن تولید شود طراحی اصلی خود را حفظ کرده و دارای کمترین ضریب درگ آیرودینامیکی 0.26 در تاریخ این برند است. برای خودروهای الکتریکی این ویژگی بسیار مهم است زیرا تاثیر مهمی در تعیین محدوده پیمایش دارد.

 

جالب است بدانید 830 ساعت برای نهایی کردن این مجسمه وقت صرف شده که از جمله آن می‌توان به آزمایش تونل باد اشاره کرد. قد این مجسمه از 100.01 میلی‌متر فعلی به 82.73 میلی‌متر کاهش یافته و دختری را با همان ویژگی‌های قبلی به تصویر می‌کشد. اکنون و طرح جدید نه روی پاهای صاف بلکه روی پاهای خمیده با یک پا به سمت جلو طراحی شده است. دست‌های مجسمه اکنون پایین‌تر آمده و شکل بال به خود گرفته‌است که در برش هوا برای بهینه شدن آیرودینامیکی در نظر گرفته شده است.

 

این دور از اولین مدرن‌سازی Spirit of Ecstasy در تاریخ طولانی آن است. در ابتدا، چارلز سایکس، هنرمند و مجسمه‌ساز این طلسم را در سال 1903 به درخوسات بارون مونتاگو ناشر مجله The Car Illustrated ساخت. این مجسمه ویسپر نام داشت و روی ماشین شخصی بارون، رولزرویس سیلورگوست نصب شد. بعد از این بود که سایکس توسط رولزرویس استخدام شد تا این مجسمه را  برای این شرکت بازسازی کند و در نهایت در سال 1911 مجسمه Spirit of Ecstasy رسما به عنوان مالکیت معنوی رولزرویس ثبت شد.

 

اولین نسخه این مجسمه 175 میلی‌متر ارتفاع داشت . تا 1928 چارلز سایکس تمام مجسمه ها را کنترل کرده و ساخت و سپس تا سال 1939 دخترش ژوزفین این کار انجام داد. واقعیت این است که در آن سال‌ها این سبک از مجسمه یک آپشن به حساب می‌آمد و تنها 40 درصد از خریداران خودروی رولزرویس آن را سفارش می‌دادند.

 

اما پس از سال 1939، این مجسمه به یک ویژگی اجباری برای همه اتومبیل‌های تولید شده تبدیل شد و کار دستی باید کنار گذاشته می‌شد. پس از آن اندازه این مجسمه کاهش یافت. در دهه هفتاد مجسمه به راحتی قابل جابه‌جایی شد و بعدها یک درایو الکتریکی اختراع شد که مجسمه را به داخل محفظه کاپوت انتقال می‌داد. حالا قرار است در مدل‌های الکتریکی این مجسمه حفظ شده و به‌روزرسانی شده است.

 

 

نظر دهید