خودروهای سبز 
تست اتومبیل
اتومبیل کلاسیک
اتومبیل تجاری
فنی و فناوری
شرایط فروش
رویای آدام اوپل
آدام اوپل بنیان‌گذار برند اوپل در سال 1837 چشم به جهان گشود. آدام به همراه برادر خود برای ادامه تحصیل به کشور فرانسه مهاجرت کرد. آدام پس از بازگشت به آلمان، به همراه برادر خود کارگاه کوچکی را برای تولید چرخ خیاطی تاسیس و راه اندازی کردند. در سال 1867 خط تولید مکانیزه به کارخانه اضافه شد و با سرمایه گذاری خواهر آدام رونق بیشتری در خط تولید به راه افتاد. از سال 1880 تا سال 1899 آدم اوپل موفق به فروش بیش از نیم میلیون چرخ خیاطی شد. در پی موفقیت آدام، در فروش چرخ خیاطی، آدام تصمیم گرفت به موازات تولید چرخ خیاطی، خط تولید دوچرخه و اتومبیل را نیز راه اندازی کند. پس از تولید اولین دوچرخه توسط آدام اوپل، او تصمیم به ساخت یک سه‌چرخه موتوردار کرد که پیشرانه آن توسط تیم مهندسی آلمانی توسعه یافته بود. موفقیت تیم مهندسی اوپل سبب گردید که 4000 نسخه از دوچرخه‌های آدام اوپل به فروش برسد. در سال 1930 خانواده اوپل بزرگ‌تر و جهانی‌تر شد و با ادغام شدن با جنرال‌موتورز گام‌هایی بزرگ‌تر به سوی خودروساز شدن برداشت.
آغاز کورسا
نسل اول کورسا در نیمه سال 1982 کار خود را آغاز کرد. عرضه اولیه اوپل کورسا کاملا محتاطانه انجام شد. اوپل برای اینکه از موفقیت محصول جدید و کوچک مطمئن شود برای شروع عرضه بازارهایی را انتخاب کرد که اقبال بیشتری نسبت به اتومبیل‌های جمعوجور نشان می‌دادند. در آن زمان بین 34 تا 43 درصد بازار اتومبیل فرانسه، ایتالیا و اسپانیا در اختیار اتومبیل‌های کوچک بود. جالب است بدانید که نسل اوپل کورسا در زاراگوزای اسپانیا مونتاژ می‌شد. نسل اول کورسا با نام کورسا آ (Corsa A) شناخته می‌شود. اوپل کورسا در بازار انگلستان با نام واکسهال نوا عرضه می‌شد. گفته می‌شود سین بین بازیگر نقش ند استارک در سریال بازی تاج و تخت و کالین مک‌ری راننده برجسته بریتانیایی از افراد مشهوری هستند که پیش‌تر مالک واکسهال نوا بوده‌اند.
بهار 1993 نوبت به اوپل کورسا ب (Opel Corsa B) رسید. این بار واکسهال، نوا را از سبد محصولاتش حذف کرد و کورسا با نام و نشان اصلی خود در بازار بریتانیا حاضر شد. در این دوره کار اوپل کورسا رونق قابل توجهی گرفته بود و در بازارهای مختلفی تحت برند‌های گوناگون عرضه می‌شد. همچنین تولید آن دیگر به واحد اسپانیا محدود نبود. تولید این نسل از کورسا به غیر از اروپا در برزیل، آرژانتین و چین نیز انجام می‌شد. کشورهای بسیاری نیز از مکزیک و کلمبیا گرفته تا ونزوئلا، مصر و اکوادور نسل دوم کورسا را مونتاژ می‌کردند. این نسل از کورسا بود که در دو دهه پیش به بازار ایران نیز راه پیدا کرد و توانست طرفداران خود را نیز پیدا کند.
تیم اتومبیل فارسی در یک بعد از ظهر تابستانی به سراغ یکی از نمونه‌های بکر و تماشایی اوپل کورسا رفته تا بتواند یکی از خودروهای جمعوجور و خوش‌نام مورد بررسی دقیق قرار دهد.
اوپل کورسای مورد بررسی ما یک نمونه سفید رنگ با پیشرانه 1.2 لیتری بود. ممکن است انتظار داشته باشید یک اتومبیل دهه نودی اروپایی آن هم با رنگ سفید در میان انبوه اتومبیل‌های سفید رنگ در حال تردد در شهر توجه‌ای به خود جلب نکند و گزینه جذابی نباشد. از آن جا که این اوپل کورسا یکی از سالم‌ترین نمونه‌های موجود است فرضیه فوق در موردش صدق نمی‌کند و با وجود رنگ سفید و جثه کوچکش توجه هر رهگذر نکته‌سنجی را به خود جلب می‌کند.
تجربه سواری بعد از بیست و پنج سال
اولین نکته‌ای که در مورد اوپل کورسا می‌توان به آن اشاره کرد اقتصادی بودن آن است. حال سوالی مطرح می‌شود: عملکرد اوپل در تولید و عرضه این اتومبیل اقتصادی در ابتدای دهه 90 تا چه اندازه موفقیت آمیز بوده است؟
همان‌طور که گفته شد نسل اول کورسا توانست به نتایج خوبی در بازارهای هدفش دست یابد. این مساله باعث می‌شد هم‌زمان با باز شدن راه برای توسعه چنین محصولی، مسئولیتی که بر دوش نسل دوم آن قرار می‌گرفت سنگین‌تر از قبل باشد. شکست نسل دوم کورسا می‌توانست به منزله از دست رفتن فرصت‌‌ها و هدر رفتن سرمایه‌های بسیار مهمی باشد.
با این تصور که اوپل کورسا اتومبیلی اقتصادی است ممکن است گمان کنید با اتومبیل نه چندان راحتی روبه‌رو هستید که صرفا برای آن طراحی شده تا شما را از نقطه‌ای به نقطه دیگر برساند، بی‌آنکه چیزی بیش از این در اختیارتان قرار دهد. باید بپذیریم که کورسای مورد بحث از کم‌ترین امکانات ممکن برخوردار بود، اما این به این معنا نیست که سواری آن برای سرنشین ناراحت و راندن آن مانند کار در اردوگاه‌های کار اجباری جنگ جهانی دوم باشد!
اوپل کورسا اتومبیل کوچک و کم‌وزنی است و این یعنی فاصله محور کم و مانورپذیری قابل قبول. در این اتومبیل خبری از فرمان هیدرولیک نیست، اما به لطف وزن کم و تایرهای کوچک و متناسب، کنترل فرمان آن چندان کار دشوار و پرزحمتی نیست. کولری هم در این اتومبیل تعبیه نشده و تنها یک بخاری برای آن در نظر گرفته شده است. با این حال نمی‌توان از کنار طراحی راحت صندلی‌های آن بی‌توجه گذشت. سیستم تعلیق نسل دوم کورسا نیز عملکرد نرم و راحتی دارد و به هیچ وجه خسته کننده نیست. اوپل برای پایین نگه‌داشتن مصرف سوخت و پایبندی به هدف عرضه یک اتومبیل اقتصادی تا حد ممکن با حذف سیستم‌هایی نظیر کولر و هیدرولیک سعی در استفاده بهینه از پیشرانه 1.2 لیتری چهار سیلندر آن داشته است.
با گذشت 25 سال این اتومبیل همچنان طرفداران سرسختی دارد و نمونه‌های سالم آن به قیمت‌های نسبتا بالایی خرید و فروش می‌شوند. می‌توان تصور کرد نسل‌های جدید آن که تعدادی از آن نیز طی سال‌های گذشته وارد ایران شد، اگر امروز در ایران حضور داشتند چه سهم قابل توجهی از بازار این اتومبیل‌های جمعوجور و کم‌مصرف را می‌توانست در اختیار خود بگیرد.
اوپل و بازار ایران
تا سال 2016 اوپل زیرمجموعه جنرال‌موتورز آمریکا بود و شاید بتوان گفت به دلیل عدم وجود روابط تجاری و صنعتی مفید بین ایران و آمریکا عرضه گسترده و مونتاژ آن در ایران پروژه‌ای ناممکن به نظر می‌رسید. اگر چه بعد از دور تازه تحریم‌ها پژو نیز از ایران رفت، اما می‌توان گفت حال که مالک اوپل PSA فرانسه است، در صورت برداشته شدن موانع موجود امکان مونتاژ محصولات اوپل بیش از پیش فراهم است. ورود جدی اوپل به بازار ایران می‌تواند مزایای قابل توجهی برای طرفین در پی داشته باشد. اگر انگیزه‌ای برای احیای صنعت اتومبیل در ایران در میان باشد فرصت‌های ارزشمندی پیش روی صاحبان صنایع و دولت قرار دارد. البته لازمه آن داشتن روابط سالم اقتصادی و تجاری با کشورهای پیشرو در این صنعت و بازنگری در مناسبات موجود در فضای صنعتی کشور است.
نظر دهید
گزارش