ترابانت نمادی از کمونیسم در قرن بیستم بود. این اتومبیل که نزدیک به سه دهه، از اواخر دهه 1950 تا فروپاشی بلوک شرق، در آلمان شرقی تولید می‌شد. ترابانت حقیقتا یک اتومبیل افتضاح جمع‌و‌جور بود. نزدیک به سی سال پس از فروپاشی بلوک شرق و فروریختن دیوار برلین این اتومبیل پرحاشیه سر از داستانی تازه درآورده است. مالک یکی از این ترابانت‌های مشهور دست به ایجاد تغییراتی در اتومبیل خود زده و نمونه‌ای که در فرهنگ‌های انگلیسی‌زبان به آن restomod گفته می‌شود رسیده است. اگر به طور خلاصه بخواهیم اصطلاح رستومود را شرح دهیم می‌توان گفت وقتی با ایجاد تغییراتی در یک اتومبیل قدیمی یا کلاسیک دست به مدرن‌سازی آن زده می‌شود از عبارت restomod برای توصیف آن استفاده می‌کنند.

  برای درک شرایط نامطلوب ترابانت همین بس که بدانیم در زمان تولیدش با پیشرانه‌ای دو زمانه عرضه می‌شد! در این مورد خاص پیشرانه ناجور ترابانت با یک نمونه 1.1 لیتری که از فولکس‌واگن پولو Mk1 گرفته شده، جایگزین شده است. اگرچه این اعداد چندان مسحور کننده نیستند اما می‌توان گفت که ترابانت قصه ما حالا 45 اسب بخار قدرت و 75 نیوتن‌متر گشتاور دارد.

  بپردازیم به تغییراتی که در ظاهر این اتومبیل ایجاد شده است. در نمای بیرونی احتمالا اولین نکته‌ای که  جلب توجه می‌کند چراغ‌های LED جدید آن است. ویژگی جدید بعدی که نمای ظاهر متفاوتی برای این ترابانت رقم زده استفاده از سپر و جلوپنجره به رنگ مشکی مات است. عدد مورد علاقه مالک این ترابانت 21 است. ممکن است بپرسید چرا اما قبل از آن نگاهی به طرحی که روی درهای آن نقش بسته بیندازید. هر جایی که به نظر او امکان‌پذیر بوده عدد 21 به چشم می‌خورد. نکته بعدی که باید به آن اشاره کرد طرح آبی پارچه‌مانندی است که روی رینگ‌های این ترابانت، سقف و روی صندلی‌های آن دیده می‌شود.

  با قاطعیت می‌توان گفت بیشترین تغییرات صورت گرفته در این ترابانت در کابین آن ایجاد شده است. کاری که برای تزیینات داخلی آن به ویژه تودوزی صندلی‌ها، سقف و رودری‌ها انجام شده تحسین‌برانگیز است. پوشش جدید داشبرد در کنار ترکیب کرم و آبی چهارخانه محیطی دوست داشتنی را فراهم آورده است. فرمان جدیدی که برای این اتومبیل در نظر گرفته شده از برند momo بوده و یک فرمان اسپرت است. با وجود همه این تغییرات نکته‌ای باید به آن اشاره کرد نگاه‌داشتن پشت‌سری‌های استاندارد این اتومبیل است که به نظر می‌رسد راحتی آن‌ها به اندازه بالش‌های مورد استفاده در زندان‌های آلمان شرقی باشد!