در حالی که مک‌لارن W1 پیش از آن‌که به‌طور رسمی به نمایش جهانی گذاشته شود، تماماً به فروش رسید، حالا خریداران خودروهای لوکس سطح‌بالا نگاهشان را به سوی نامی آشنا معطوف کرده‌اند. شرکت لنتزانته، که سابقه‌ای درخشان در تبدیل نسخه‌های مسابقه‌ای مک‌لارن GTR به مدل‌های مجاز برای حرکت در جاده دارد، در جشنواره گودوود، خودروی جدید خود را با نام 95-59 رونمایی کرده است؛ نامی که به سی‌امین سالگرد پیروزی به یادماندنی خودروی شماره 59 مک‌لارن F1 GTR در رقابت 24 ساعته لمانز در سال 1995 اشاره دارد.

لنتزانته در فرآیند طراحی و ساخت مدل 95-59 از قطعاتی آشنا برای دوستداران مک‌لارن بهره برده است؛ شاسی این خودرو برگرفته از یکی از مدل‌های مک‌لارن است و موتور 8 ‌سیلندر توئین‌توربو این برند قلب تپنده آن را تشکیل می‌دهد. این قلب قدرتمند در کنار آرایش خلاقانه سه‌صندلی و بدنه‌ای تماما سفارشی از فیبرکربن، ترکیبی منحصربه‌فرد پدید آورده است. طراحی کلی خودرو به سرپرستی پل هاوز، طراح پیشین مک‌لارن انجام شده است و با کمی دقت می‌توان ردپای ژن‌های طراحی مدل‌های 720S و 750S را در خطوط و زوایایی از این خودرو دید.

بدنه این خودرو با دقت و ظرافت خاصی پیکرتراشی شده و کانال‌هایی برای هدایت جریان هوا در طراحی آن گنجانده شده‌اند؛ ویژگی‌ای که در برخی مدل‌های پیشین مک‌لارن نیز دیده می‌شد. در نگاه به فضای شیشه‌ای کابین، چراغ‌های جلوی تهاجمی و چراغ‌های باریک LED عقب، همان روح طراحی مک‌لارن هویداست. در قسمت عقب، لوله اگزوز تیتانیومی با الگوبرداری از جت، در زیر بال فعال انتهایی نصب شده که جلوه‌ای جذب‌کننده به ظاهر خودرو بخشیده است.

در فرایند ساخت این سوپرخودروی خاص، تاکید شرکت به جای تمرکز بر اعداد و ارقام خام فنی، بر تجربه رانندگی و کاربری روزمره قرار داشته؛ رویکردی الهام‌گرفته از فلسفه افسانه‌ای مک‌لارن F1. برای راحتی ورود و خروج به صندلی مرکزی راننده، درهای قیچی‌شکل با پنل شیشه‌ای یکپارچه در سقف تعبیه شده‌اند. فضای داخل خودرو پذیرای سه سرنشین است و حتی جایی برای حمل بار در بخش جلو اختصاص یافته تا نیازهای معمولی مالک هم بی‌پاسخ نماند. حجم باک سوخت ۷۵ لیتری این خودرو، امکان سفرهای طولانی‌تر بدون نیاز به سوخت‌گیری مکرر را فراهم می‌کند.

مدلی که در جشنواره گودوود به نمایش درآمده، نسخه‌ای کانسپت با هدف تولید نهایی است و رنگ آن یادآور مدل مسابقه‌ای مک‌لارن F1 GTR است که در رقابت لمانز به پیروزی رسید. شاسی منتخب برای این خودرو، نسخه‌ای تغییر داده شده از مونوکوک فیبرکربن مک‌لارن است که پیش‌تر در مدل‌هایی نظیر P1، سنا، 720S، 765LT و 750S استفاده شده بود. با وجود حفظ فاصله محوری ۲۶۷۰ میلی‌متری، به منظور جا دادن آرایش سه‌صندلی، شاسی کاملاً بازطراحی شده است. طول خودرو ۴۵۷۴ میلی‌متر است که آن را کمی بزرگ‌تر از مدل 750S و اندکی کوتاه‌تر از P1 قرار می‌دهد.

برای کسانی که به‌دنبال تجربه‌ای تندوتیزتر و سوپرکار واقعی‌تر هستند، لنتزانته پکیج LM30 را نیز عرضه می‌کند؛ مجموعه‌ای شامل رینگ‌های فورج آلومینیومی، کلکتورهای اگزوز اینکونل، لوله‌های اگزوز و اتصال‌دهنده‌های بدنه تیتانیومی و پوشش حرارتی آبکاری‌شده با طلا. این تغییرات 20 کیلوگرم دیگر از وزن خودرو می‌کاهند تا وزن نهایی هدف‌گذاری‌شده به ۱۲۵۰ کیلوگرم برسد و نسبت قدرت به وزن بی‌رقیب ۷۰۰ اسب‌بخار بر تن به دست آید؛ رقمی که حتی مدل P1 را نیز پشت سر می‌گذارد.

دین لنتزانته، مدیرعامل و بنیان‌گذار شرکت، با شور و اشتیاق این پروژه را توصیف کرده و گفته است: «این همان خودرویی است که همیشه آرزوی ساختنش را داشتم. هیچ حسی شبیه قرار گرفتن پشت فرمان خودرویی با جایگاه راننده در وسط وجود ندارد و این خودرو این تجربه خاص را به سطحی تازه و متفاوت خواهد برد.»

مطابق با نام این خودرو، لنتزانته 95-59 در تنها ۵۹ دستگاه به‌صورت سفارشی و منحصربه‌فرد تولید خواهد شد. قیمت پایه هر دستگاه پیش از محاسبه مالیات، معادل ۱ میلیون و ۲۰ هزار پوند (حدود یک‌میلیون و سیصد و هشتاد و پنج هزار دلار) اعلام شده است. این رقم نه‌تنها از قیمت ۲.۱ میلیون دلاری مک‌لارن W1 پایین‌تر است، بلکه از بسیاری از مدل‌های کارکرده P1 نیز قیمت کمتری دارد؛ چرا که معمولاً قیمت این خودروها در بازار جهانی بین ۱.۵ تا ۲.۵ میلیون دلار است.

شرکت لنتزانته تأکید دارد که مدل 95-59 با هدف کنترل هزینه‌های مالکیت و سهولت نگهداری، با الهام از تجربیات ارزشمند این شرکت در مسابقات اتومبیلرانی طراحی شده است تا خریدار نه‌فقط یک خودروی منحصربه‌فرد و یادگاری از تاریخ، بلکه وسیله‌ای کاربردی و قابل اتکا در اختیار داشته باشد.