خودروهای شاسی بلند مکعبی شکل با طراحی کلاسیک دوباره در جهان ترند شده اند و بازار ایران نیز قطعا از این سلیقه جهانی متاثر شده است. خودروهایی از قبیل مرسدس بنز G-Class و تانک 300 که در بازار ایران نیز حضور دارند را می توان جز بازیگران مهم در این ژانر به حساب آورد. صنایع خودروسازی ایلیا که پیش تر با خودرو دایون Y5 و Y7 و پیکاپ کره ای موسو گرند خان در بازار ایران شناخته می‌شد، در نمایشگاه خودرو مشهد رقیب سرسختی برای این سگمنت را معرفی کرد. شاسی بلند شاسی مستقل BAW 212 که با بهره گیری از 3 قفل دیفرانسیل یک بازیگر جدی در این سگمنت به حساب می آید قرار است به زودی پا به خیابان‌های کشور بگذارد تا معادلات بازار را تغییر دهد.

در دوران اوج جنگ سرد چینی‌ها برای تأمین نیازهای ارتش سرخ به خودرویی با توانایی‌های آفرود و دوام و اعتمادپذیری بالا، BJ212 را طراحی کردند که گفته می‌شود با همتای شوروی (روسی) خود یوآز ۴۶۹ هم اشتراکات زیادی داشت. «خودروسازی پکن» یا BAW که زیرمجموعه‌ای از گروه خودروسازی دولتی BAIC بود، مسئولیت توسعه و تولید این خودرو را از سال ۱۹۶۵ بر عهده داشت. BJ212 سال‌ها در خدمت ارتش چین بود و به عنوان نمونه‌ای مشابه از جیپ رانگلر در ارتش آمریکا یا لندرور دیفندر انگلیسی مطرح می‌شد. در طول دهه‌ها حضور این خودرو و خصوصا از اواسط دهه‌ی هشتاد میلادی، نمونه‌های مختلفی با تغییراتی مختصر در بدنه، پیشرانه و طراحی تولید شدند اما تا سال ۲۰۰۸ هیچ‌کدام قابل عرضه برای عموم مردم نبودند.

با انتقال مالکیت BAW به بخش خصوصی و جدا شدن آن از گروه دولتی BAIC، صاحبان جدید آن تصمیم گرفتند تا با تغییراتی جدی در طراحی، امکانات و ویژگی‌های فنی یک مدل جدید را با عنوان 212 روانه‌ی بازار کنند که دیگر نه یک مدل نظامی، که یک اس‌یووی تجاری باشد. طراحی 212 کماکان همان فرم جعبه‌ای و زمختی را دارد که یادآور دهه‌ی هشتاد میلادی است. خط شخصیت یکنواخت افقی ضخیم، شیشه‌ی جلو با زاویه‌ی تند، ساختار کاملا جعبه‌ای با کاپوتی برجسته و باریک‌شونده که در ترکیب با جلوپنجره‌ی عمودی ساده و یکنواخت و چراغ‌های دایره‌ای قرار می‌گیرد، هم ناخودآگاه محصولات جیپ را در ذهن تداعی می‌کنند و هم شخصیت نظامی و آفرود 212 را برجسته می‌سازند. گلگیرهای برجسته‌ی مشکی‌رنگ که به شکلی سرتاسری به سپرها متصل می‌شوند و ساختاری یکپارچه را از لحاظ بصری ایجاد می‌کنند، در کنار لاستیک زاپاس عقب، چراغ‌های عمودی و دستگیره‌های مشکی رنگ، مجموعا ساختاری از یک خودروی آفرود را به نمایش می‌گذارند.

در داخل کابینی با طراحی ساده اما مدرن همان ترکیبی است که از خودرویی با ریشه‌های قدیمی اما با ویژگی‌های امروزی انتظار می‌رود. مانیتور بزرگ روی دریچه‌های تهویه که امکان نمایش وضعیت ۳۶۰ درجه‌ای خودرو را هم دارد در کنار امکاناتی مثل سانروف، می‌تواند کنترل بهتر و تجربه‌ی بکرتری از درک طبیعت را در سواری‌های خارج از شهر با 212 ارائه کند، هرچند که باید منتظر لیست دقیق تجهیزات و امکانات رفاهی نمونه‌ی وارداتی به کشور ماند.

BAW 212 به احتمال خیلی زیاد با یک پیشرانه‌ی دو لیتری توربو وارد بازار خواهد شد که حداکثر قدرت ۲۵۰ اسب بخاری و گشتاور ۴۱۰ نیوتون‌متری تولیدی‌اش در حالت عادی از طریق گیربکس ۸ سرعته‌ی اتوماتیک به چرخ‌های جلو و در صورت لزوم به هر چهار چرخ منقل می‌شوند. مصرف سوخت ۱۰.۹ لیتری در سیکل ترکیبی برای یک اس‌یووی با موتوری به این حجم و قدرت که البته به خاطر ویژگی‌های خاص طراحی‌اش هم نمی‌توان انتظار آیرودینامیک بهینه‌ای را داشت قابل قبول به نظر می‌رسد.

BAW 212 دست کم براساس سابقه‌ و مطالب خودرونویسان چینی توانایی‌های خارج از جاده‌ی بالایی دارد. با فاصله از کف ۲۳۵ میلی‌متری، زاویه‌ی حمله‌ی جلو ۴۰ و عقب ۳۶ درجه‌ای (زاویه‌ای که بین سپر و لاستیک ایجاد می‌شود و هرچه بیشتر باشد به معنای عبور راحت‌تر و گیر نکردن به موانع است.) و زاویه‌ی عبور ۲۳.۶ درجه‌ای، BAW 212 تقریبا در سطح بالایی از ویژگی‌های مورد نیاز یک خودروی آفرود حرفه‌ای قرار می‌گیرد، خصوصا که توانایی عبور از شیب ۱۰۰ درصدی (۴۵ درجه‌ای) هم در کاتالوگ‌ها برای آن ذکر شده که اگر در عمل هم دستیابی به آن امکان‌پذیر باشد یعنی که با یک متخصص آفرود مواجه هستیم.

باید منتظر اطلاعات تکمیلی و قیمت BAW 212 ماند. اما در حال حاضر انتظار می‌رود که علاقمندان به این حوزه بعد از مدت‌ها یک گزینه‌ جذاب و چالش‌برانگیز را در مقابل خود ببینند که البته در ترافیک شهری هم به‌مراتب توجهات بیشتری را به خود جلب خواهد کرد!