«ایمیا خودرویی‌ست که یک داستان عاشقانه تعریف می‌کند.» این توصیف بن پین (Ben Payne) سرطراح لوتوس از ابرخودرویی است که او و تیمش بر روی طرح آن کار می‌کردند. ابرخودرویی که قرار بود ۱۰۰ درصد برقی باشد. اما رسیدن به این هدف در برندی مثل لوتوس نیاز به دقت زیادی دارد. «وقتی سرنوشت برندی مثل لوتوس را به دست می‌گیرید، آن‌قدر رابطه‌تان را انسانی می‌کنید که دست آخر به دام عشقش می‌افتید. شما هرکاری که از دست‌تان برمی‌آید انجام می‌دهید تا بتوانید لوتوس را به آینده‌ای سراسر تکنولوژی و اتوماسیون برسانید، اما همزمان به آن یاد می‌دهید تا ارزش‌های گذشته که باعث شدند به جایگاه امروزش برسد را کنار نگذارد.»

التره آغازگر تغییر و تحول در لوتوس

با اینکه فرایند تغییر و تحول در لوتوس با اس‌یو‌وی التره (Eletre) شروع شد، ایمیا دومین گام لوتوس برای رسیدن به آینده است. «ما از تناسبات شروع کردیم.» این را آقای پین می‌گوید و ادامه می‌دهد: «پلتفرم الکتریکی به ما اجازه می‌دهد تا تناسبات معمول خودروهای اسپرت موتور وسط لوتوس را حفظ کنیم. ما کابین را به سمت جلو متمایل کردیم تا دماغه‌ای نسبتا کوتاه داشته باشیم (به‌خصوص اوورهنگ‌ کوتاه) و کاری کنیم که همه‌ی سرها به سمت خودرو چرخیده شود، اتفاقی که برای خودروهای امروزی غیرمعمول است.»

پاکیزگی فرمی رویکردی است که به کل طراحی احاطه دارد، آن‌قدر که در نگاه اول تشخیص خط یگانه‌ی شکل‌دهنده‌ی نیم‌رخ خودرو را ممکن کرده است. این خط از نوک دماغه شروع می‌شود و به اسپویلر مخفی عقب می‌رسد که ال‌ای‌دی با ضخامت باریک اما پهنای زیاد، نقش چراغ‌های عقب را روی آن ایفا می‌کنند.

سبک وزنی، یک معیار همیشگی در لوتوس

سبک‌وزنی همیشه یکی از سنگ بناهای برند لوتوس از زمان پایه‌گذاری‌اش توسط کالین چاپمن در سال ۱۹۴۸ بوده، اما اغلب در خودروهای برقی به خاطر وزن باتری‌ها سخت می‌توان به این هدف دست پیدا کرد. «ما باید با استفاده از آیرودینامیک با هوا بازی کنیم. برای آنکه خط اصلی بدنه را شلوغ نکنیم، تصمیم گرفتیم تا عناصر آیرودینامیکی را به شکلی مخفی کنیم که فقط در مواقع لزوم فعال شوند. ایمیا مثل سوسماری می‌‌ماند که بسته به نیاز هر لحظه خودش را تغییر می‌دهد.»

سبک‌وزنی همین‌طور راهنمای انتخاب متریال‌های داخل کابین بود. متریال‌هایی که می‌بایست برازنده و باوقار باشند، بدون آنکه بیش از اندازه به دام جلوه‌گری بیفتند. آقای پین در این‌باره می‌گوید: «ما پوشش‌های سطوح و متریال‌های اصیل اما کماکان از لحاظ محیط زیستی پایدار را انتخاب کردیم تا تأثیرات‌شان بر محیط زیست را کاهش دهیم.» این متریال‌ها شامل الیاف لاکچری از جنس فیبر که از دنیای فشن برگرفته شده‌اند، آلومینیوم PVD (نوعی تکنیک آبکاری پیشرفته که لایه‌ای به ضخامت یک اتم یا مولکول را روی سطحی عموما فلزی می‌پوشاند که دوامی طولانی به آن می‌بخشد.)، چرم آلکانترا و ناپا و پلی اورتان پیشرفته می‌شدند.

کیفیت در کنار تکنولوژی

لوتوس در طراحی این خودرو بر مهارت‌های استادکارها تکیه داشت. در عین حال که پیشرفته‌ترین تکنولوژی‌ها به کار گرفته شدند، اما کماکان فاز ساخت ماکت‌هایی واقعی از گل رس (Clay) کماکان به عنوان مرحله‌ای ضروری حفظ شدند. به قول سرطراح لوتوس: «برای ما هنوز ضروری بود که قبل از رفتن به بقیه‌ی مراحل طراحی، با یک ماکت به اندازه‌ی خودروی واقعی مواجه شویم. ما داریم در مورد خودروهای لوکس و گران‌قیمت صحبت می‌کنیم و این ادعا فقط زمانی معنا پیدا می‌‌کند که مشتری‌ها بالاترین حد از کیفیت را به دست بیاورند. مدل‌های فیزیکی به شما اجازه می‌دهند خودرو را در محیط و ابعاد واقعی‌اش ببینید تا کوچک‌ترین لکه‌ای، کوچک‌ترین جزئیات بسیار ریزی هم فوراً بازبینی و تصحیح شوند.» این آخرین جملات بن پین در مورد طراحی اگر نه جذاب‌ترین، که یکی از جذاب‌ترین سوپراسپرت‌های برقی حال حاضر دنیا بود.