کمپانی سانگ‌یانگ (با تلفظ صحیح سنگ یونگ) را می‌توان به عنوان بدشانس‌ترین و بد اقبال‌ترین کمپانی خودروسازی انتخاب کرد. اگر بخواهیم به صورت سریع نگاهی به تاریخچه این خودروساز داشته باشیم، باید به سال 1954 بازگردیم که شرکت Ha Dong-hwan تاسیس شد. این شرکت پس از 9 سال با Dongbang Motor Co که سال 1962 تاسیس شده بود ادغام شد و اقدام به تولید جیپ برای ارتش آمریکا کرد. سال 1977 این شرکت نام خود را به Dong-A Motor تغییر داد و سال 1984 به دست Keohwa افتاد و سپس دو سال بعد به گروه تجاری سانگ‌یانگ واگذار شد.

Keohwa تحت لایسنس جیپ و با جوینت ونچر شینجین موتور و AMC از سال 1974 اقدام به تولید جیپ برای صادرات می‌کرد. این شرکت سال 1983 نام محصول خود را به کوراندو تغییر داد و 1984 برای دومین بار توسط Dong-A Motor خریداری شد. Dong-A Motor زیرمجموعه گروه تجاری سانگ‌یانگ بود پس سال 1986 نام شرکت به سانگ‌یانگ موتور تغییر پیدا کرد.

سال 1991، این شرکت شراکتی را برای انتقال تکنولوژی و تجربه با دایملر بنز امضا کرد که نتیجه این همکاری شاسی بلند موسو بود که در بازار آسیا حتی با نام مرسدس بنز نیز فروخته شد. اما این پایان ماجرا نبود زیرا 6 سال بعد این شرکت توسط دوو خریداری شد اما سال 2000 این شرکت با مشکل مالی بزرگی رو به رو شد و آن را به شرکت چینی سایک واگذار کرد. اواخر سال 2004 سایک 51 درصد سانگ‌یانگ را در اختیار داشت و بر حسب مشکلات پی آمده در سال 2006 اقدام به اخراج 554 کارگر این شرکت کرد. کارگران برای متوقف کردن این روند 7 روز دست به اعتصاب زدند که در این حرکت شرکت سانگ‌یانگ 380 میلیارد وون ضرر کرد. سال 2009 این شرکت 75.42 میلیون دلار ضرر را ثبت کرد و در این شرایط سایک و سانگ‌یانگ تصمیم بر تعدیل 2600 نفر از نیروهای خود گرفتند. این تصمیم باعث شد تا کارگران درهای کارخانه را ببندند و در این مکان اعتصاب کنند. درگیری با پلیس شدت گرفت تا حدی که یک کارگر سالخورده بر اثر خونریزی مغزی در ابتدای این اعتصاب جان خود را از دست داد. پس از 77 روز این اعتصاب شکسته و تولید از سر گرفته شد و شرکت سایک از سمت دادستانی کره جنوبی به دلیل نقض قوانین متهم شناخته شد.

سال 2010 جنرال موتور دوو را که بخشی از سهام سانگ‌یانگ را در اختیار داشت فروخت و اوضاع را برای سانگ‌یانگ بدتر کرد. سال 2011 این شرکت با هزینه 463.6 میلیون دلار توسط شرکت هندی ماهیندرا خریداری شد. سال 2020 ماهیندرا نیز نتوانست سانگ‌یانگ را حفظ کند و آن را به Edison Motors واگذار کرد اما این انتقال نیز به خوبی انجام نشد تا در نهایت این شرکت با بدهی بیش از 600 میلیون دلار ورشکست شود.

سال 2022 KG Group با پرداخت بدهی 699.5 میلیون دلار توانست این شرکت را خریداری کند. این شرکت نام سانگ‌یانگ را به KG Mobility تغییر داد تا فصلی نو برای این شرکت رقم بزند.

اما پیش از اینکه این شرکت ورشکستگی خود را اعلام کند، برای آخرین تلاش و فرار از شکست تورس را معرفی کرد تا بتواند با فروش و موفقیت آن زنده بماند. حالا تورس دیگر با نام سانگ‌یانگ عرضه نخواهد شد و بازار آن را به نام KG Mobility Torres می‌شناسد. این محصول قرار است توسط شرکت نورا موتور پارس به بازار ایران عرضه شود و در حال حاضر نمونه‌های اولیه این محصول نیز وارد کشور شده است.

سانگ یانگ تورس سال 2022 معرفی شد و نمونه‌های تولیدی متعلق به 2023 هستند. طراحی خارجی این خودرو به لطف استایلی خشن و آفرودی دارد که جوانان را هدف گرفته است. نمای رو به رو با جلوپنجره‌ای که از محصولات جیپ کپی شده و چراغ‌های کوچک و باریک که زیر آنها دیلایت نواری قرار گرفته بسیار جذاب و قُلدر به نظر می‌رسد. در نمای جانبی پُف گلگیرها، محافظ پلاستیکی دور آنها و رکاب، ستون C متفاوت و رینگ‌های 18 یا 20 اینچ آلومینیومی مواردی هستند که به چشم می‌آیند. نمای عقب در اوج سادگی جذاب و هماهنگ با دیگر نماها طراحی شده و بیننده را به واسطه پف در صندوق عقب که شبیه به زاپاس بند خودروهای شاسی بلند است گول می‌زند. تورس ابعادی برابر با 4700 میلی‌متر طول، 1890 میلی‌متر عرض، 1720 میلی‌متر ارتفاع و 2680 میلی‌متر فاصله بین دو محور دارد که آن را بین کوراندو و رکستون قرار می‌دهد. سفید، آبی، خاکستری و مشکی برخی از رنگ‌های پالت تورس را تشکیل می‌دهند.

داخل کابین سانگ یانگ تورس از خط مشی و زبان طراحی جدید این شرکت استفاده کرده‌اند و مانند اکثر خودروهای امروزی از سه نمایشگر در قسمت‌های پشت فرمان (12.5 اینچ)، سیستم اطلاعات و سرگرمی (9 اینچ) با قابلیت ساپورت از اپل کار پلی و تهویه مطبوع(8 اینچ) استفاده شده است. فرمان 4 شاخ دقیقا همان نمونه مورد استفاده در رکستون 2022 است که از تزئینات مشکی پیانویی و یا آلومینیومی بهره می‌برد. سانگ یانگ تورس در 4 تریم Smart، Luxury، Premium و Limited عرضه خواهد شد که امکانات مختلفی را در اختیار سرنشینان قرار می‌دهد.

بنا به تریم، سانگ یانگ تورس از صندلی‌های پارچه و یا چرم، فرمان چرم با کنترلر، سانروف، صندلی‌های برقی، mood lamp، luggage cover، صندلی‌های تاشو عقب، زیر آرنجی همراه با کاپ هولدر، پاور ویندو، سیستم صوتی با 6 بلندگو، گرمکن و سردکن ردیف جلو، گرمکن ردیف عقب، سنسور باران، شارژر وایرلس، خروجی USB و تهویه مطبوع اتوماتیک دو کاناله با خروجی ردیف عقب بهره می‌برد. از نظر ایمنی نیز تورس به ESP, ABS, emergency stop signal system، دستیار کمک در سرپایینی، حفاظت از واژگونی، سنسور پارک جلو و عقب، ترمز برقی، فرمان برقی، کروز کنترل تطبیقی، هشدار نقطه کور، هشدار خروج از خط، ترمز اضطراری خودکار، هشدار خواب آلودگی راننده، هشدار برخورد از عقب و رادار بین خطوط مجهز شده است.

تورس از پیشرانه 4 سیلندر 1.5 لیتر توربوشارژ با پاشش مستقیم سوخت بهره می‌برد که می‌تواند 168 اسب‌بخار قدرت و 280 نیوتن‌متر گشتاور تولید کند. این میزان نیرو و قدرت توسط گیربکس 6 سرعته اتوماتیک به 2 و یا چهار چرخ منتقل می‌شود.