ساخت خودروهایی با سوخت غیرفسیلی، قدمتی طولانی‌تر از موتورهای درون‌سوز دارد. اما از اواخر قرن نوزده تا امتداد آن در قرن بیستم، به خاطر تسهیل فرآیند پالایش بنزین و بهای مقرون به صرفه‌ای که داشت، در صنعت خودرو با استقبال بیشتری همراه شد. از نیمه دوم قرن بیستم، بحث بحران انرژی و معضلات زیست‌محیطی موجب شد، خودروسازان بار دیگر روی تولید خودروهایی با سوخت پاک تمرکز کنند و در قرن بیست و یکم، بخش اعظمی از ناوگان حمل و نقل در کشورهای توسعه یافته با خودروهایی که از سوخت غیرفسیلی استفاده می‌کردند جایگزین شد. در کشور ما نیز با توجه به هزینه‌های فرآوری بنزین و محدودیت آن و آلودگی هوا در شهرهای بزرگ، زمان آن رسیده که در مقام عمل به سمت انرژی‌های جدید حرکت کنیم. برند فونیکس هم در همین راستا قصد دارد تحولی بزرگ را رقم بزند و در این زمینه پیشگام باشد.

جایگزین‌های سوخت فسیلی

در تاریخ خودروسازی، از گزینه‌های مختلفی برای جایگزینی سوخت‌های فسیلی استفاده شده است. بهره‌گیری از «هوای فشرده»، یکی از این موارد است که البته به واسطه محدودیت در امکان تولید انرژی، تنها در خودروهای کوچک مورد استفاده قرار گرفته است. «انرژی خورشیدی» به واسطه نامحدود بودن، گزینه دیگری است که این مورد هم بیش از هر چیز به خاطر باتری‌های سنگین در تکنولوژی فعلی، مانعی برای چابکی و تحرک خودرو است. «هیدروژن» نیز جایگزین دیگری محسوب می‌شود که این مورد هم به واسطه هزینه زیاد در فرآیند هیدرولیز آب و همچنین قابلیت انفجار آن، با استقبال چندانی مواجه نشده است. «بیودیزل» نیز نمونه‌ای دیگر از سوخت‌های جایگزین است که از روغن‌های گیاهی و چربی‌های حیوانی به عنوان سوخت استفاده می‌کند، اما در عین امکان بازگشت آسان به چرخه طبیعت، به لحاظ تکنولوژی فاصله بسیاری با تولید انبوه و صنعتی دارد.

نیروی برق (EV, Hybrid, Plug-in Hybrid)

اما در بین گزینه‌های در دسترس، استفاده از انرژی الکتریکی به واسطه سهولت بیشتر در تولید و هزینه مناسب‌تر، در صنعت خودروی دنیا با استقبال بیشتری همراه شده است. با توجه به تخریب لایه ازون به وسیله سوخت‌های فسیلی مدت‌هاست که استفاده از نیروی الکتریکی به‌عنوان محرک اتومبیل در قالب موتورهای هیبریدی(Hybrid)، پیل سوختی (FCEV) و تمام برقی (BEV) مطرح است.

خودروهای هیبریدی:

خودروهای هیبریدی نمایانگر یکی از جدی ترین روش های استفاده از انرژی های جایگزین در خودروها بوده اند. این خودروها درواقع خودروهایی برقی هستند که برای شارژ باتری های کوچک خود از یک موتور درون سوز استفاده می کنند که همیشه در نقطه بهینه عملکرد قرار دارد.

خودروهای تمام برقی (BEV):

این تکنولوژی در خودروها از باتری‌های الکتروشیمیایی به عنوان منبع قدرت استفاده می‌کند و در نتیجه آلودگی زیست محیطی آنها تقریباً صفر است. امروزه به دلیل پیشرفت های شگرفی که در تکنولوژی باتری‌ها رخ داده است، افق روشنی برای این خودروها ترسیم می‌شود.

خودروهای پلاگین-هیبرید (PHEV):

اما تکنولوژی متفاوتی از این محصولات به خودروهای پلاگین هیبریدی مربوط است که در واقع ترکیبی از موتور بنزینی و یا دیگر سوخت های فسیلی با موتور الکتریکی هستند. انرژی لازم برای حرکت خودروهای PHEV از طریق اتصال به یک منبع تغذیه الکتریکی تأمین می‎شود. این خودروها در حالت تمام-الکتریکی نیز امکان حرکت دارند و بعد از آن نیز می‌توانند به موتور بنزینی یا دیگر منابع سوختی خود بازگردند. محصولات پلاگین-هیبرید با ترکیب دو نوع موتور، به کارآیی و بازدهی بیشتری نسبت به خودروهای تنها با موتور بنزینی یا دیزلی دست می‌یابند.

در حالی که کشورهای توسعه یافته با سرعت بسیاری در مسیر استفاده از سوخت‌های پاک حرکت می‌کنند و صنعت خودرو ایران، بیش از همیشه برای وقوع تحولی بزرگ در صنعت خودرو تشنه است. خودروهایی با سوخت پاک در مجموع، امکان مدیریت آلودگی هوا را تحقق می‌بخشند، با کاهش چشم‌گیر هزینه‌های سوخت همراه هستند و می‌توانند در ذخیره منابع نفتی کشور، نقش جدی ایفا کنند. برند فونیکس هم در راستای ایفای نقش اصلی در تحول صنعت خودرو، برنامه‌های کلانی دارد تا با بهره‌گیری از از تکنولوژی‌های نوین، بهبود کارایی موتور خودروها در صنعت خودروی کشور را هموار کند. تحقق این گام بزرگ، ضمن تامین نیازهای حمل و نقل شهری، راهکاری پایدار و موثر برای کاهش آلودگی در شهرها و بهبود کیفیت زندگی افراد خواهد بود.