مرسدس بنز به عنوان یکی از پیشگامان صنعت خودرو در جهان شناخته می‌شود. این خودروساز محبوب آلمانی در یک قرن گذشته با ابداع و اختراعات خود در حوزه خودرو و تکنولوژی یکی از بهترین‌ها در این بخش شناخته می‌شود. مرسدس بنز به ساخت خودروهایی با کیفیت و استقامت بالا نیز مشهور است.
در دهه 40 شمسی مرسدس بنز تایپ w110 به کشور وارد شد و مورد استقبال خوبی قرار گرفت. از آن جایی که مردم با مدل‌های پیشین مرسدس به خوبی آشنایی داشتند و این خودرو خاطره‌ساز مدل‌های قبلی بود، توانست فروش مناسبی را در ایران داشته باشد. با این وجود که مدل‌های قبل از 190 در ایران نیز در ناوگان تاکسیرانی مشغول به کار بودند، این‌بار نیز مرسدس w110 به سیستم ناوگان حمل و نقل عمومی اضافه شد. مرسدس بنز پیش روی ما در سال 1348 توسط مالک اول خریداری و پس از آن در سال 1396 به آقای علی‌اکبر صالحی فروخته شده است. مالک فعلی با صرف هزینه‌ای بالغ بر 50 میلیون تومان، این مدل را باسازی کرده تا این اتومبیل به عنوان یک خودروی کلاسیک و جاودان باقی بماند.

تاریخچه
اوایل دهه 60 میلادی بود که نخستین نسل از مرسدس بنزw110 که اتومبیلی میان‌سایز بود تولید شد. مرسدس بنز w110با یک پیشرانه 4 سیلندر 2 لیتری با کد M121 بنزین‌سوز با توان 60 اسب بخار و یک پیشرانه کوچک‌تر برای مدل پایه، با حجم 1.9 لیتر ارائه گردید که به دلیل حجم این پیشرانه و سنت نام‌گذاری مرسدس برای محصولات خود، این اتومبیل با نام 190 و 200 شناخته و ارائه شدند. W110 با طیف گسترده‌ای از پیشرانه‌های بنزین‌سوز و دیزلی و با کد‌هایی همچون 180، D180، 190،D190، 200 و D200 به تولید رسیدند.
در سال 1966 نسل جدید پیشرانه‌های دیزلی برای نسخه‌های سفارش آمریکا تولید شد و همین پیشرانه برای اتاق‌‌های W115 وw111 در نظر گرفته شد. اما این پیشرانه 4 سیلندر دیزلی به دلیل بازدهی و قدرت کم، مورد استقبال قرار نگرفت و باعث افت شدید فروش آن شد. مرسدس تصمیم گرفت که یک پیشرانه‌ای 6 سیلندر را جایگزین آن کند.
سری دوم w110 با تغییراتی اساسی و بنیادی همراه شد. این تغییرات، بدنه، فضای داخلی و پیشرانه را شامل می‌شد. پیشرانه OM621 جایگزین پیشرانه قبلی شد، این پیشرانه دیزلی با حجم 2 لیتر جایگزین پیشرانه 1.9 لیتری قبلی شد ولی با همان نام 190 عرضه شد. در سری جدید، از جلوپنجره‌ای عریض‌تر که به طرف چراغ‌ها امتداد پیدا کرده بود استفاده شد. در قسمت عقب چراغ‌ها اندکی تیز‌تر شدند، که آن را به مدل W111 نزدیک‌تر کرده بود همچنین استفاده از زه‌های کرومی شکل در مدل 200 شاخصه تمایز آن با سایر مدل‌ها بود. در فضای داخلی نیز، با تغییر صندلی ردیف عقب فضای بیشتر و راحت‌تری به سرنشینان عقب اختصاص داده شد. استفاده از تزیینات چوبی،آینه های جدید، دستگیره‌ها و فرمان تلسکوپی در نمونه‌های سفارش آمریکا از امکانات جدیدی بود که مهندسان مرسدس بنز برای W110 در نظر گرفته بودند. در همین سال مرسدس برای افرایش فروش و جلب توجه مشتریان اروپایی خود یک پیشرانه 4 سیلندر جدید طراحی کرد که توانست این پیشرانه فروش مناسبی را در بازار انگلستان و بلژیک و سایر کشورهای اروپایی به ‌دست آورد.

بررسی نمای بیرونی
رنگ قرمز بدنه، خطوط تیزگلگیر‌های عقب که به با نام دم ماهی شناخته می‌شود، چراغ‌های گرد جلو که در امتداد خطوط گلگیر نفش بسته است، جلوپنچره‌ای عمودی که با نشان مرسدس بنز مزین شده است و در آخر رنگ سفید سقف که با رنگ‌آمیزی کل بدنه متفاوت است از جذابیت‌های بصری 190 پیش‌روی ما است که از W110 یک اسطوره تمام عیار در میان دوستداران خودرو‌های کلاسیک ساخته است. در نمای بیرونی W110 تک تک عناصر تشکیل دهنده، به خودی خود یک اثر هنری محسوب می‌شود. شیشه لچکی‌دار جلو، نوار‌های فلزی، با روکش کروم در بخش انتهایی خودرو، خطوط تند و تیز گلگیر عقب، سپر‌های فلزی آبکاری شده و در موازات آن زهی کرومی شکل که برروی در صندوق بار نقش بسته است، طراحی جعبه‌ای شکل خودرو درنمای جانبی، همگی نشانه‌هایی از یک اتومبیل ناب کلاسیک است.

بررسی نمای داخلی
در بدو ورود به داخل کابین، با فضایی متفاوت مواجه می‌شوید که به سلیقه مالک اتومبیل دچار تغییراتی نیز شده است. استفاده از چرم قرمز برای روکش صندلی‌ها، موکت کف، حتی کمربند‌های ایمنی که با رنگ بدنه خودرو به‌طور کامل هماهنگ هستند اولین نکته قابل توجه در فضای داخلی کابین است. با اینکه W110 در دسته اتومبیل‌های متوسط قرار گرفته است اما از نظر فضاسازی برای سرنشینان، بسیار خوب عمل کرده و فضا برای 5 سرنشین بزرگ‌سال ایده‌آل و کافی است. در همین راستا، صندلی‌های بزرگ ردیف جلو، همچون مبل راحتی تمام نقاط بدن را در بر می‌گیرد. از دیگر جذابیت‌های داخل کابین این مدل، فرمانی استخوانی است که در دل آن به طرز هنرمندانه‌ای اهرم فلزی بوق و همچنین در قسمت کناری اهرم تعویض دنده جای داده شده است. نشانگرهای پشت فرمان نیز بر خلاف سایر خودروها، در قابی عمودی شکل قرار گرفته است که خود باعث ایجاد فضایی منحصر به فرد در کابین شده است. سقف باز شونده فلزی، ساعت آنالوگ وسیستم تهویه جداگانه برای سرنشینان ردیف جلو از امکانات استاندارد این اتومبیل محسوب می‌شود.

رانندگی با W110
پیشرانه دیزلی W110 با صدایی خاص روشن شده و آماده حرکت می‌شود. گویی این سرباز کهنه کار دست از تلاش بر‌ نمی‌دارد و همچون روز‌های اول خدمت خود سرحال و رو به راه است. نا‌گفته نماند که وسواس بیش از حد مالک در بازسازی نیز در این امر بی تاثیر نیست. عملکرد پیشرانه و جعبه دنده در نوع خود بی‌نظیر و دلنشین است و تجربه‌ای دلچسب از سواری با یک خودرو شهری دیزلی را رقم می‌زند. همچنین سیستم تعلیق نرمی که مرسدس برای این مدل در نظر گرفته از پس تمامی دست اندازها به خوبی برآمده و کم‌ترین لرزش و ارتعاش را به کابین منتقل می‌کند. عملکرد پیشرانه دیزلی، نسبت به طول عمر و تکنولوژی زمان ساخت خودرو مناسب است، اما انتظار نباید داشت که این خودرو از شتاب بالایی برخوردار باشد. نکته قابل توجه این مرسدس مصرف سوخت بسیار پایین آن بوده که طبق گفته مالک، مصرف سوخت این اتومبیل در جاده فقط 7.5 لیتر در صد کیلومتر است. مشاهده ستاره مرسدس روی جلوپنچره از داخل کابین در زمان رانندگی، حس وحال و تجربه‌ای جدید از راندن یک خودروی کلاسیک را برای راننده می‌سازد.

در پایان...
مرسدس بنز w110 مورد بررسی بیش‌تر عمر خود را در ناوگان تاکسیرانی خدمت کرده است. این مرسدس در طول خدمت خود بیش از 300 بار از شهرری به مشهد سفر کرده است اما بیش‌تر مرسدس بنزهای w110 موجود در ایران در مسیر تهران-چالوس در حال خدمت‌رسانی بوده‌اند.   نکته جالب آن این است که پیشرانه دیزلی این مرسدس، هنوز همان نمونه کارخانه‌ای است که فقط مورد بازسازی و مرمت قرار گرفته است. این مرسدس با طول عمری برابر با 55 سال هنوز قابل استفاده برای مصارف شهری و حتی خارج از شهر است. با وجود اینکه این اتومبیل برای خدمت در ناوگان تاکسیرانی در نظر گرفته شده بود، در زمان خود می‌توانسته به عنوان ایمن‌ترین و حتی لوکس‌ترین تاکسی ایران شناخته شود. در مقایسه با اتومبیل‌های به خدمت گرفته شده امروزی در ایران، این خودرو یک سر و گردن از تاکسی‌های امروزی به مراتب بالاتر بوده است.